-
141.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
142.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
143.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
144.《桃源图》 唐·韩愈
神仙有无何渺茫,桃源之说诚荒唐。
流水盘回山百转,生绡数幅垂中堂。
武陵太守好事者,题封远寄南宫下。 -
145.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
146.《赴阙次留献荆南成相公三十韵》 唐·吴融
分阃兼文德,持衡有武功。
荆南知独去,海内更谁同。
拔地孤峰秀,当天一鹗雄。
云生五色笔,月吐六钧弓。 -
147.《会合联句》 唐·韩愈
离别言无期,会合意弥重。
——张籍
病添儿女恋,老丧丈夫勇。
——韩愈 -
148.《贺郑使君》 唐·贯休
三衢蜂虿陷城池,八咏龙韬整武貔。
才谕危亡书半幅,便思父母泪双垂。
戈收甲束投仁境,汗浃魂飘拜虎旗。 -
149.《驿舍海棠已过有感》 宋·陆游
凄凉古驿官道傍,朱门沈沈春日长。
暄妍光景老海棠,颠风吹花满空廊。
物生荣悴固其常,惜哉无与持一觞。
游蜂戏蝶空自忙,岂知美人在西厢。
我虽已老犹能狂,伫立为尔悲容光。
盛时不遇诚可伤,零落逢知更断肠。 -
150.《仲咸因春游商山下得三怪石辇致郡斋甚有幽趣》 宋·王禹偁
咏尽千峰雪,吟行六里春。
布多成暇政,方称好闲身。
物得商山下,形如震泽根。
初期谷城叟,乍遇魏榆神。 -
151.《送崔先生东归》 宋·洪咨夔
嘉定甲戌冬,扫门古杨州。
一见握手欢,飞黄厄盐辀。
士忧不闻道,勿以穷故忧。
为圣为贤人,所贵天爵修。 -
152.《送管养正长歌》 宋·王之道
饯别宜有酒,我无一杯潄君口。
送行当以赆,我无一物藉我手。
与君意气真相知,君尝谓予可言诗。
独有诗句堪送别,欲赋复止空嗟咨。 -
153.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
154.《送莫万安》 宋·赵蕃
西江十一州,我所历者半。
纷纷墨绶徒,十有九顽懦。
使者金闺彦,用意人物中。
见我辄询我,称旨不数公。 -
155.《肩吾摘傍梅读易之句以名吾亭且为诗惟发之用》 宋·魏了翁
三时收功还朔易,百川斂盈归海{外广内逆去辶}。
谁将苍龙挂秋汉,宇宙中间卷无迹。
人情易感变中化,达者常观消处息。
向来未识梅花时,绕溪问讯巡檐索。 -
156.《寄李考功》 宋·魏了翁
虚灵天地心,亹亹万化机。
几形有动静,诚尽无显微。
人惟不自信,稷颜有相违。
居人惮寒暑,游子行不归。
谁知炯然存,彼物乃吾知。
高人真畏友,圣贤吾师师。 -
157.《旦气诗》 宋·陈普
书气如大雾,蒙我大明镜。
主人莫如乡,奴柰窃权柄。
不能巍巍莅,惟听纷纷命。
是非既昧瞀,操执岂中正。 -
158.《首夏即事与丘与权同韵作》 宋·苏颂
朱曦渐永烦暑添,薰风当昼飘前檐。
庭幽门邃搴帷帘,景物轩豁欣窥觇。
方池绿莹波文恬,两傍森森生苇蒹。
新荷未展排青尖,上下交映开鉴奁。 -
159.《黄筌画金盆鸽孟蜀屏风者也一首》 宋·苏籀
孟氏观阙尝鲜新,虯虯栱桷翔青冥。
可怜当年百事足,鬼眼未遽窥高明。
铺首仓琅百楼耸,宝帘珠带关银屏。
风台露榭敞锦缬,朝朝暮暮吹竽笙。 -
160.《咏司马彪续汉志》 唐·李世民
二仪初创象,三才乃分位。
非惟树司牧,固亦垂文字。
绵代更膺期,芳图无辍记。
炎汉承君道,英谟纂神器。