-
1.《赠无诤和尚四首》 宋·王迈
稽首丛林无诤师,我因有诤落便宜。
问师无诤中三昧,笑指岩前没字碑。 -
2.《赠无诤和尚四首》 宋·王迈
佛祖曾经几骂诃,却称无诤意云何。
寒山拾得哈哈笑,更有人痴似汝麽。 -
3.《赠无诤和尚四首》 宋·王迈
达摩西来长子孙,不徒无诤且无言。
后来鼻孔撩天汉,有眼何尝看世尊。 -
4.《寄献梓橦山侯侍御(时常拾遗谏诤)》 唐·黄滔
汉宫行庙略,簪笏落民间。
直道三湘水,高情四皓山。
赐衣僧脱去,奏表主批还。
地得松萝坞,泉通雨雪湾。 -
5.《判僧云晏五人聚赌喧诤语》 唐·韩滉
正法何曾执贝,空门不积馀财。
白日既能赌博,通宵必醉尊罍。
强说天堂难到,又言地狱长开。
并付江神收管,波中便是泉台。 -
6.《判僧云晏五人聚赌喧诤语》 唐·韩滉
正法何曾执贝,空门不积余财。
白日既能赌博,通宵必醉尊罍。
强说天堂难到,又言地狱长开。
并付江神收管,波中便是泉台。 -
7.《送元诤归中岩》 宋·宋祁
景陵同坐贯花筵,日月飞驰三十年。
两股寻回江上锡,一灯分照剑南天。
岩云护钵龙降呪,林露侵衣鹤警眠。
此地相逢须重别,在家灵运已华颠。 -
8.《留赠无诤堂涌泉利老》 宋·李弥逊
户外双峰碧碍天,定回香灺已收烟。
苦将峭语撩痴客,借枕重能一味禅。 -
9.《赠无诤和尚四首》 宋·王迈
学道参禅空自忙,郭郎鲍老各郎当。
不如卸取戏衫子,甘与人呼作哑羊。 -
10.《无诤》 宋·释心月
拈花微笑争端起,面壁安心闹铺开。
数到老卢明上座,使人心识一时灰。