-
1.《贺新郎(答赵清远见寄韵)》 宋·刘埙
莫笑刘郎老。
老刘郎平生,不是山林怀抱。
梦里风云翻海岳,觉后狂歌坠帽。
叹几度、荒鸡误晓。 -
2.《露华(碧桃)》 宋·张炎
乱红自雨,正翠蹊误晓,玉洞明春。
蛾眉淡扫,背风不语盈盈。
莫恨小溪流水,引刘郎、不是飞琼。
罗扇底,从教净冶,远障歌尘。 -
3.《初春感怀》 宋·陆游
关河谢远游,岁月迫归休。
敢恨骥伏枥,但思狐首丘。
雪明窗误晓,霜点鬓惊秋。
羁旅饶愁思,谁怜季子裘? -
4.《张仲谟许送河鲤未至戏督以诗》 宋·黄庭坚
浮蛆琰琰动春醅,张仲临津许鱠材。
盐豉欲催蓴菜熟,霜鳞未贯柳条来。
日晴鱼网应曾晒,风软河冰必暂开。
莫误晓窗占食指,仍须持取报章回。 -
5.《十月七日夜梦中作两长句觉而忘之别成长句视》 宋·晁说之
冬来羇旅更迢迢,抚枕灯残百感饶。
饥鼠翻空疑有鬼,惊乌误晓尚中宵。
诗成与梦俱零落,剑出低眉亦寂寥。
无分京华居老境,江湖高隐幸相招。 -
6.《阻雪慈云有怀叔夏》 宋·胡寅
常恨山阳少,篮舆故出郊。
玄冥方北骛,屏翳又南交。
劲气将凝海,寒威便折胶。
白云揉尽碎,黑壤势全包。 -
7.《雪初作怀成父弟及诸子》 宋·赵蕃
岁事方虞旱,山行敢愿晴。
雨花才若洒,冰霰忽如倾。
孤役宁私己,群生足慰情。
泉源滋久竭,陇亩动深耕。 -
8.《宿羲丘桥》 宋·陈宓
月窗频误晓,风润更迷晴。
蚤欲载星上,翻成踏雨行。
奇峰才一面,古佛尚馀情。
我亦爱闲者,它年寻此盟。 -
9.《和宝月弹桃源春晓》 宋·许志仁
何年凿源开混茫,桃香两岸吹红香。
烟消远浦生微阳,鱼舟误行溪水长。
溪回岸转山隙光,疑有绛阙仙人房。
居民争出罗酒浆,花间笑语音琅琅。 -
10.《晓发雷港》 明·管讷
月暗投寒港,天明发晓途。
鹭应寻宿侣,雁已误更奴。
霞映沿汀蓼,霜枯倚岸芦。
彭郎矶尚远,隐隐一山孤。