-
1.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
2.《曾子固哀词》 宋·秦观
皇受命而熙洽兮,实千祀而一时。
协气郁而四塞兮,与盛德其俱升。
麟凤出而帝午兮,犹氤氲而扶舆。
笃生我公兮,以文章为世师。 -
3.《和袭美寄广文先生》 唐·陆龟蒙
忽辞明主事真君,直取姜巴路入云。
龙篆拜时轻诰命,霓襟披后小玄纁.峰前北帝三元会,石上东卿九锡文。
应笑世间名利火,等闲灵府剩先焚。 -
4.《上黄太史》 宋·高荷
万里南溪郡,黄香得赐环。
盛名喧海内,摧翮返云间。
太史资诚峻,郎官选亦悭。
朝廷才特起,堂奥援谁扳。 -
5.《世子燕席索诗》 宋·李思衍
乾坤气连会贞元,皓月腾空息瘅烟。
北阙星驰新诰命,南郊春转旧山川。
存诚乃可必事帝,保国无如是畏天。
光觐紫宸归化锦,山河带砺保千年。 -
6.《赋新繁周表权如诏亭》 宋·吴中复
君构义方亭,人知善教成。
恩封新诰命,词合旧题名。
承袭诗庭训,辉光里闬荣。
如今彩衣养,蔼蔼振家声。 -
7.《周夫人挽词》 宋·苏轼
教子通经古所贤,安贫守道节尤坚。
当熊遣烈传家世,投烛诸郎慰眼前。
不待金花书诰命,忽惊玉树掩新阡。
凯风吹棘君休咏,我亦孤怀一泫然。 -
8.《还述怀》 宋·欧阳修
岁律忽其周,阴风惨辽敻。
孤怀念时节,朽质惊衰病。
忆始来京师,街槐绿方映。
清霜一以零,众木少坚劲。 -
9.《谢黄揔太博见示文集》 宋·范仲淹
松桂有嘉色,不与众芳期。
金石有正声,讵将群响随。
君子著雅言,以道不以时。
仰止江夏公,大醇元小疵。 -
10.《再和制帅》 宋·王之望
丘园养浩久怀安,忽侍天威咫尺间。
草制方观周诰命,筹边聊重蜀江山。
搏风已激三千水,掣电终归十二闲。
天遣词人来作牧,勒铭重刻剑门关。