-
81.《奉寄河南韦尹丈人》 唐·杜甫
有客传河尹,逢人问孔融。
青囊仍隐逸,章甫尚西东。
鼎食分门户,词场继国风。
尊荣瞻地绝,疏放忆途穷。 -
82.《送虞说擢第南归觐省》 唐·钱起
南风起别袂,心到衡湘间。
归客楚山远,孤舟云水闲。
爱君采莲处,花岛连家山。
得意且宁省,人生难此还。 -
83.《送李侍御往吴兴(一作送李侍郎从宣城取洞庭路往吴兴)》 唐·顾况
世间只有情难说,今夜应无不醉人。
若向洞庭山下过,暗知浇沥圣姑神。 -
84.《逢友生言怀》 唐·戴叔伦
安亲非避地,羁旅十馀年。
道长时流许,家贫故旧怜。
相逢今岁暮,远别一方偏。
去住俱难说,江湖正渺然。 -
85.《道州途中即事》 唐·吕温
零桂佳山水,荥阳旧自同。
经途看不暇,遇境说难穷。
叠嶂青时合,澄湘漫处空。
舟移明镜里,路入画屏中。 -
86.《秋池二首》 唐·白居易
身闲无所为,心闲无所思。
况当故园夜,复此新秋池。
岸暗鸟栖后,桥明月出时。
菱风香散漫,桂露光参差。 -
87.《览卢子蒙侍御旧诗多与微之唱和感今伤昔…题于卷后》 唐·白居易
早闻元九咏君诗,恨与卢君相识迟。
今日逢君开旧卷,卷中多道赠微之。
相看掩泪情难说,别有伤心事岂知。
闻道咸阳坟上树,已抽三丈白杨枝。 -
88.《秋夜山中别友人》 唐·施肩吾
独鹤孤云两难说,明朝又作东西别。
知君少壮无几年,莫爱闲吟老松月。 -
89.《忆山寄僧》 唐·雍陶
尘路谁知蹋雪踪,到来空认出云峰。
天晴远见月中树,风便细听烟际钟。
阅世数思僧并院,忆山长羡鹤归松。
新愁旧恨多难说,半在眉间半在胸。 -
90.《题景玄禅师院》 唐·刘得仁
古僧精进者,师复是谁流。
道贵行无我,禅难说到头。
汲泉羸鹤立,拥褐老猿愁。
曾住深山院,何如此院幽。 -
91.《寄终南隐者》 唐·薛能
海日东南出,应开岭上扉。
扫坛花入篲,科竹露沾衣。
饭后嫌身重,茶中见鸟归。
相思爱民者,难说与亲违。 -
92.《留题汾上旧居》 唐·薛能
乡园一别五年归,回首人间总祸机。
尚胜邻翁常寂寞,敢嫌裘马未轻肥。
尘颜不见应消落,庭树曾栽已合围。
难说累牵还却去,可怜榆柳尚依依。 -
93.《平盖观》 唐·薛能
巨柏与山高,玄门静有猱。
春风开野杏,落日照江涛。
白璧心难说,青云世未遭。
天涯望不极,谁识咏离骚。 -
94.《平盖观》 唐·薛能
巨柏与山高,玄门静有猱。
春风开野杏,落日照江涛。
白璧心难说,青云世未遭。
天涯望不极,谁识咏离骚。 -
95.《符亭二首》 唐·薛能
符亭之地雅离群,万古悬泉一旦新。
若念农桑也如此,县人应得似行人。
山如巫峡烟云好,路似嘉祥水木清。
大抵游人总应爱,就中难说是诗情。 -
96.《送李殷游边(一作送李殷游西京)》 唐·刘驾
十年梦相识,一觏俄远别。
征驾在我傍,草草意难说。
君居洞庭日,诗句满魏阙。
如何万里来,青桂看人折。 -
97.《将赴黔州先寄本府中丞》 唐·李频
八月瞿塘到底翻,孤舟上得已销魂。
幕中职罢犹趋府,阙下官成未谢恩。
丹嶂耸空无过鸟,青林覆水有垂猿。
感知肺腑终难说,从此辞归便扫门。 -
98.《送别》 唐·李咸用
别意说难尽,离杯深莫辞。
长歌终此席,一笑又何时。
棹入寒潭急,帆当落照迟。
远书如不寄,无以慰相思。 -
99.《兰陵王》 宋·秦观
雨初歇。
帘卷一钩淡月。
望河汉、几点疏星,冉冉纤云度林樾。
此景清更绝。 -
100.《洞仙歌(填卢仝诗)》 宋·晁补之
当时我醉,美人颜色,如花堪悦。
今日美人去,恨天涯离别。
青楼朱箔,婵娟蟾桂,三五初圆,伤二八、还又缺。
空伫立,一望一见心绝。