-
1.《读离骚》 宋·赵汝鐩
琅然醉读离骚经,一鹤闻之来中庭。
童子屡麾不肯去,直凑樽前侧顶听。 -
2.《夜读离骚》 宋·华岳
楮衾封冷白凝霜,展转无眠夜未央。
风欲送愁先卷帐,雨嫌多梦故敲窗。
自惭鼓瑟投齐好,谩接歌舆效楚狂。
起把离骚读幽闷,楚词还似楚江长。 -
3.《夜坐读离骚》 宋·张嵲
山风飒飒木萧萧,挑尽青灯夜正遥。
但得诛茅临涧水,长年饮酒咏离骚。 -
4.《读晦翁遗文悽怆有作》 宋·孙应时
先生千载人,浩气隘穹壤。
早薄声利交,超然傲尘鞅。
饮酒读离骚,追游必豪克。
风月饱高吟,云泉擅奇赏。 -
5.《读书》 宋·陆游
束发论交一世豪,暮年憔悴困蓬蒿。
文辞博士书驴券,职事参军判马曹。
病里犹须看周易,醉中亦复读离骚。
若为可奈功名念,试觅并州快剪刀。 -
6.《水调歌头(丁丑春与钟离少翁、张元鉴登垂虹)》 宋·张元干
拄策松江上,举酒酹三高。
此生飘荡,往来身世两徒劳。
长羡五湖烟艇,好是秋风鲈鲙,笠泽久蓬蒿。
想像英灵在,千古傲云涛。 -
7.《生查子 独游西岩》 宋·辛弃疾
青山招不来,偃蹇谁怜汝。
岁晚太寒生,唤我溪边住。
山头明月来,本在高高处。
夜夜入清溪,听读离骚去。 -
8.《满江红·山居即事》 宋·辛弃疾
几个轻鸥,来点破、一泓澄绿。
更何处、一双鸂鶒,故来争浴。
细读离骚还痛饮,饱看修竹何妨肉。
有飞泉、日日供明珠,三千斛。 -
9.《读骚》 宋·叶茵
举世昏昏醉未醒,独醒寂萤楚江滨。
后人爱把离骚读,不道离蚤误后人。 -
10.《明上人画兰图》 元·王冕
吴兴二赵俱已矣,雪窗因以专其美。
不须百亩树芳菲,霜毫扫动光风起。
大花哆唇如笑人,小花敛媚如羞春。
翠影飘飘舞轻浪,正色不染湘江尘。
湘江雨冷暮烟寂,欲问三闾杳无迹。
忾慷不忍读离骚,目极飞云楚天碧。 -
11.《次张龙山韵反骚》 宋·马廷鸾
雪柏霜松自有神,冲风槁叶故难禁。
云间已閟贞元曲,岁晚谁闻正始音。
天地有穷归幻化,圣贤无命亦山林。
愁来又把离骚读,长夜悠悠慷慨吟。 -
12.《读吕益卿所寄诗编明日四月一日也》 宋·赵蕃
旧雨连今雨,空庭断行迹。
有时出门看,平湖四无壁。
忽传何处书,令我喜折屐。
新知吕夫子,寄我诗满册。 -
13.《绍兴戒珠寺读右军祠碑》 宋·王迈
先祠石刻摩挲久,华胄遥遥企慕劳。
字古似观秦急就,词幽如读楚离骚。
不夸绝艺临池学,只羡清风誓墓高。
更有山居须问讯,拟携方士炼金膏。 -
14.《漫述》 宋·黄庚
烘柳日高花院暖,炷沉烟冷竹窗虚。
开编怕见伤怀事,不读离骚读四书。 -
15.《读玉局集》 宋·喻良能
晓读苏仙集,披翻未觉劳。
衙官视宋玉,奴仆命离骚。
赤壁清风远,黄楼逸兴高。
独嗟生苦晚,不得侍挥毫。 -
16.《新凉》 宋·陆游
菰首初离水,姜芽浅渍糟。
粳香等炊玉,韭美胜炮羔。
露下残芜湿,风生万木号。
从今更何事?痛饮读离骚。 -
17.《潭州泊船呈诸公》 唐·韩愈
夜寒眠半觉,鼓笛闹嘈嘈。
暗浪舂楼堞,惊风破竹篙。
主人看使范,客子读离骚。
闻道松醪贱,何须吝错刀。 -
18.《对镜》 唐·刘兼
青镜重磨照白须,白须撚闲意何如。
故园迢递千山外,荒郡淹留四载馀。
风送竹声侵枕簟,月移花影过庭除。
秋霜满领难消释,莫读离骚失意书。 -
19.《读离骚经》 唐·贯休
湘江滨,湘江滨,兰红芷白波如银,终须一去呼湘君。
问湘神,云中君,不知何以交灵均。
我恐湘江之鱼兮,死后尽为人。 -
20.《江南杂题》 唐·张祜
积潦池新涨,颓垣址旧高。
怒蛙横饱腹,斗雀堕轻毛。
碧瘦三棱草,红鲜百叶桃。
幽栖日无事,痛饮读离骚。