-
121.《题文丞相吟啸集》 宋·李谨思
南人不识两膝贵,曲折百态卑且劳。
斯人护膝不护头,故以颈血沾君刀。
蟠胸孤愤擘不碎,杀气千丈缠旌旄。
援桴亲鼓尽南海,背水更用蜑丁鏖。 -
122.《乙酉端午联句》 宋·詹君履
离骚读罢意沈沈,痛饮狂歌作楚吟。
鱼腹有灵应瞑目,后来犹自有孙心。 -
123.《六言绝句四首》 明·赵南星
睡起斜阳欲落,信步独往林皋。
旧日曾看释典,近来懒读《离骚 -
124.《答李西涯》 明·庄昶
十年风雨别长安,笑把无穷作梦看。
纵许浮云终日定,谁知去妇此心难。
蘋花采采江空远,湘水茫茫道路艰。
读罢《离骚》风偶急,钓船吹上子陵滩。 -
125.《与侄南隐等赓和》 宋·戴复古
梦回啼鸟聒幽棂,古篆香烟结画屏。
谈麈一挥尘事少,离骚才读醉魂醒。
闲居便是人间乐,克己何须座右铭。
但了耕桑□门户,我生安分合宁馨。 -
126.《秋日睡起》 宋·陆游
白露已过天益凉,练衣初覆篝炉香。
天其闵我老且惫,付以美睡声撼墙。
离骚古文傍倦枕,砥柱巨刻悬高堂。
睡余一读搔短发,万壑松风秋兴长。 -
127.《枕上作》 宋·晁说之
年华又已暮,客恨更难裁。
寒雁背潮去,钟声随雨来。
离骚今我读,时命昔人哀。
但喜归期近,宁论白发催。 -
128.《子瞻戏子由依韵奉和》 宋·文同
子由在陈穷于丘,正若浅港横巨舟。
每朝升堂讲书罢,紧合两眼深埋头。
才名至高位至下,此事自属他人羞。
犹胜俣俣彼贤者,手把翟籥随群优。 -
129.《郡斋水阁闲书·流水》 宋·文同
四首秦僧绝论,一篇楚客离骚。
读罢却弹流水,先生此兴尤高。 -
130.《病中独坐》 宋·毛滂
千秋桥畔桑麻村,槐阴覆砌绿映门。
关门谁觅病居士,掩书不读愔不言。
明窗养石作幽伴,苍骨孤瘦栖秋痕。
潇湘洞庭入眼界,念随鱼鸟芦花根。 -
131.《霅溪舟中读唐人诗》 宋·吴泳
大雅声才息,骚人词竞兴。
语工终离道,味泊只如僧。
霜夜杜荀鹤,秋风张季鹰。
抚编吟魄动,飞雨洒船灯。 -
132.《芜湖即事三首》 宋·李流谦
社风连日舟行迟,社公有马谁能骑。
不妨酌我盎中绿,依旧离骚醉读时。 -
133.《同成父过章泉用前韵示之》 宋·赵蕃
频年尽室依此行,意谢侏儒奉囊粟。
今当舍竹去作吏,竹为嘿嘿如抱辱。
嗟我作吏岂俗徒,虽非计然念则熟。
如闻西江之水深无底,可以濯缨仍濯足。 -
134.《林治中郑广文以诗来遣鲁酒报聘拙语辅行》 宋·郑清之
长公本喜饮,半入野入腹。
南洲春梦婆,亦复开醉目。
尚想晋流丽,鳖饮更升木。
兴来索老兵,谁谓酌可独。 -
135.《湖上醉题》 宋·方岳
山行吾亦以诗豪,畴昔於山只淡光。
清得不多赢得瘦,一生悔读楚离骚。 -
136.《喜祝季通相访》 宋·王炎
一笑掀髯语不休,只鸡斗酒少淹留。
读书未疗一身困,弹剑同怀千岁忧。
乔木拥烟村落冷,西风吹雨稻粱秋。
此中可觅离骚句,跃马重来谿上头。 -
137.《点绛唇 雨中故人相过》 元·王恽
谁惜幽居,故人相过还晤语。
话余联步。
来看花成趣。
春雨霏微,吹湿闲庭户。
香如雾。
约君少住。
读了离骚去。 -
138.《过黄州访东坡雪堂遗迹拟作》 宋·陈藻
谪来谁作久长居,便拟明朝归旧庐。
诵遍离骚情不已,读残鵩赋恨如初。
斯翁直是忧黎庶,到处仍看似里闾。
父老无人堪问讯,黄昏立马转踌躇。 -
139.《渡湘水》 宋·张嵲
昔读此离骚,今朝渡湘水。
荒草满秋原,何处寻芳芷。 -
140.《爱香亭》 宋·叶茵
有君子兮居沧波,芝阑之室未足多。
为香终日成痴绝,不著此亭如香何。
光风霁月汤心目,幸甚吴沈沾塍馥。
兹时消得为衣裳,对翁更把离骚读。