-
161.《予顷得宛陵葛生所茹笔十余筒其中复得精妙者》 宋·林逋
江南秋兔老毫疏,数字钟王尚贾馀。
因读退之毛颖传,可怜今日不中书。 -
162.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
163.《老病六言十首呈竹溪》 宋·刘克庄
射虱心法未亲,读蝇头字不真。
顾我八十馀老,见公两三分人。 -
164.《杂记六言五首》 宋·刘克庄
五更三点待漏,一目十行读书。
图南先生仙者,偶然睡觉月馀。 -
165.《题唐察院诗卷二首》 宋·刘克庄
细读公诗屡绝编,心知妙处口难传。
言言箴儆堪垂世,历历行藏自谱年。
但觉朱弦馀倡叹,不烦玉斧玉雕镌。
小儒可是通身胆,拟为坡仙注大全。 -
166.《次韵别宋希仁》 宋·刘克庄
四山寂寞南塘死,此事今谁得绪馀。
耳冷不闻前辈论,眼明犹读后生书。
我如蒲柳惊秋早,君似芙蕖出水初。
此别未知重面日,可堪回首送轩车。 -
167.《黄天谷赠诗次韵二首》 宋·刘克庄
世无仙则已,有必属斯人。
丹熟将分友,云游每念亲。
小窗时读易,静室夜修真。
符篆皆馀事,题诗亦也尘。 -
168.《赠翁定》 宋·刘克庄
相逢乍似生朋友,坐久方惊隔阔馀。
遍问诸郎皆冠带,自言别业可樵渔。
住邻秦系曾居里,老读文公所著书。
十七年间如电瞥,君须我鬓两萧疏。 -
169.《挽郑贡士》 宋·刘克庄
少日鸣秋赋,中年读古书。
宁游鲁侯泮,不诣汉公车。
邻老先生行,申公八十馀。
何妨凤雏小,玉涧亢门闾。 -
170.《石鼓》 宋·刘克庄
石鼓名天下,州庠画不如。
古祠犹汉旧,石刻半唐馀。
翠巘供凭几,寒江照读书。
恨余非楚产,来借一房居。 -
171.《送赴省诸友·徐懋功》 宋·刘克庄
小陆词章海内传,名场久盍着先鞭。
惯看馀子瓦枢坏,太息斯人铁砚穿。
畴昔熏香过半世,即今拾芥已中年。
病翁拟拭昏花眼,快向茅檐读奏篇。 -
172.《题永福黄生行卷》 宋·刘克庄
废诗二十馀年矣,忽读来诗眼暂明。
处士梅曾如许瘦,化人酒莫过于清。
蛩鸣竞起为唐体,牛耳谁堪主夏盟。
事阔语长殊未竟,跨驴作麽问归程。 -
173.《十二月六日大雪》 宋·曾几
薄晚蓬山下直馀,笑看六出点衣裾。
絮飞帘外无萦绊,花落阶前不扫除。
松鬣垂身全类我,竹头抢地最怜渠。
短檠便可捐墙角,剩有窗光映读书。 -
174.《太和县丞厅葺三亭于官廨曰真清曰特秀曰成溪》 宋·周必大
松竹林中读异书,公馀有味在三馀。
立之犹未登台阁,予不负丞丞负予。 -
175.《瞻礼孔子吟》 宋·邵雍
执卷何人不读书,能知性者又何如。
工居天下语言内,妙出世间绳墨馀。
陶冶有无天事业,权衡治乱帝功夫。
大哉赞易修经意,料得生民以后无。 -
176.《威上人》 宋·杨亿
五蕴已空诸漏尽,冢间行道十年馀。
吟成南国碧云句,读徧西方贝叶书。
清论弥天居士伏,高情出世俗流疏。
问师心法都无语,笑指孤云在太虚。 -
177.《送陈应求赴官》 宋·黄公度
莫辞酒,且听歌,休被骊驹白玉珂。
主人劝客终今夕,明日长亭可奈何。 -
178.《寄竹隐先生孙应时》 宋·刘过
竹湖人之英,剧县勇自试。
三年川桃李,遣爱及僮稚。
咸欲父母之,谓吾公之子。
独有督邮嫌,见谓不事事。 -
179.《从道损舅乞移山药》 宋·韩维
弱岁抱衰病,好读神农经。
杂然众药品,粗识性与形。
商于岩谷间,厥产芝术菁。
山家乘冬采,气烈味亦并。 -
180.《和邻几馆宿观伯镇题壁有作》 宋·韩维
城南饮骑散,君赴蓬山庐。
禁门肃清夜,飞阁何渠渠。
深沉漏下始,萧飒雨气馀。
俯仰河汉明,高情邈冲虚。