-
1.《太守林太博赠瑞香花》 宋·刘克庄
吟讽攀翻到月斜,众惊奇宝聚贫家。
高才盍视宫中草,退士聊看屋角花。
未必园丁谙树性,更愁墨客笑姜芽。
画堂金鼎熏兰麝,岂有天然韵可夸。 -
2.《寄殷尧藩先辈》 唐·许浑
十载功名翰墨林,为从知己信浮沈。
青山有雪谙松性,碧落无云称鹤心。
带月独归萧寺远,玩花频醉庾楼深。
思君一见如琼树,空把新诗尽日吟。 -
3.《官舍岁暮感怀书事五首》 宋·张耒
霜菊娟娟尚有花,萧条厅树暮啼鸦。
万竿修竹开侯府,十里青山隐相家。
麋鹿并游谙野性,诗书相对是生涯。
冷官自有贫中乐,敢向朱门肉食夸。 -
4.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
5.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
6.《元和五年予官不了罚俸西归三月六日…怆曩游因投五十韵》 唐·元稹
小年闲爱春,认得春风意。
未有花草时,先醲晓窗睡。
霞朝澹云色,霁景牵诗思。
渐到柳枝头,川光始明媚。 -
7.《依韵修睦上人山居十首》 唐·李咸用
生身便在乱离间,遇柳寻花作麽看。
老去转谙无是事,本来何处有多般。
长怜蠛蠓能随暖,独笑梧桐不耐寒。 -
8.《寄岳州贾司马六丈、巴州严八使君两阁老五十韵》 唐·杜甫
衡岳啼猿里,巴州鸟道边。
故人俱不利,谪宦两悠然。
开辟乾坤正,荣枯雨露偏。
长沙才子远,钓濑客星悬。 -
9.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
10.《李处士郊居》 唐·皮日休
石衣如发小溪清,溪上柴门架树成。
园里水流浇竹响,窗中人静下棋声。
几多狎鸟皆谙性,无限幽花未得名。
满引红螺诗一首,刘桢失却病心情。