-
121.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
122.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
123.《别杜将军》 唐·贯休
伊余本是胡为者,采蕈锄茶在穷野。
偶披蓑笠事空王,馀力为文拟何谢。
少年心在青云端,知音满地皆龙鸾。 -
124.《寿春节进》 唐·贯休
圣运关天纪,龙飞古帝基。
振摇三蜀地,耸发万年枝。
出震同中古,承乾动四夷。
恩颁新命广,泪向旧朝垂。 -
125.《遐方怨》 唐·温庭筠
凭绣槛,解罗帏。
未得君书,断肠潇湘春雁飞,不知征马几时归,海棠花谢也,雨霏霏。
花半拆,雨初晴。
未卷珠帘,梦残惆怅闻晓莺,宿妆眉浅粉山横,约鬟鸾镜里,绣罗轻。 -
126.《更漏子》 唐·温庭筠
柳丝长,春雨细,花外漏声迢递。
惊塞雁,起城乌,画屏金鹧鸪。
香雾薄,透帘幕,惆怅谢家池阁。
红烛背,绣帘垂,梦长君不知。 -
127.《河传》 唐·温庭筠
江畔,相唤。
晓妆鲜,仙景个女采莲。
请君莫向那岸边。
少年,好花新满船¤ -
128.《浣溪沙》 唐·韦庄
清晓妆成寒食天,柳球斜袅间花钿,卷帘直出画堂前¤
指点牡丹初绽朵,日高犹自凭朱阑,含嚬不语恨春残。
欲上秋千四体慵,拟交人送又心忪,画堂帘幕月明风¤
此夜有情谁不极,隔墙梨雪又玲珑,玉容憔悴惹微红。 -
129.《荷叶杯》 唐·韦庄
绝代佳人难得,倾国,花下见无期。
一双愁黛远山眉,不忍更思惟¤
闲掩翠屏金凤,残梦,罗幕画堂空。 -
130.《临江仙》 唐·牛希济
峭碧参差十二峰,冷烟寒树重重。
瑶姬宫殿是仙踪。
金炉珠帐,香霭昼偏浓¤
一自楚王惊梦断,人间无路相逢。 -
131.《酒泉子》 唐·顾夐
杨柳无风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东¤
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴, -
132.《临江仙》 唐·毛熙震
南齐天子宠婵娟,六宫罗绮三千。
潘妃娇艳独芳妍。
椒房兰洞,云雨降神仙¤
纵态迷欢心不足,风流可惜当年。 -
133.《木兰花》 唐·欧阳炯
儿家夫婿心容易,身又不来书不寄。
闲庭独立鸟关关,争忍抛奴深院里¤
闷向绿纱窗下睡,睡又不成愁已至。 -
134.《浣溪沙》 唐·张泌
钿毂香车过柳堤,桦烟分处马频嘶,为他沉醉不成泥¤
花满驿亭香露细,杜鹃声断玉蟾低,含情无语倚楼西。
马上凝情忆旧游,照花淹竹小溪流,钿筝罗幕玉搔头¤
早是出门长带月,可堪分袂又经秋,晚风斜日不胜愁。 -
135.《抛球乐(林钟商)》 宋·柳永
晓来天气浓淡,微雨轻洒。
近清明,风絮巷陌,烟草池塘,尽堪图画。
艳杏暖、妆脸匀开,弱柳困、宫腰低亚。
是处丽质盈盈。 -
136.《女冠子·淡烟飘薄》 宋·柳永
淡烟飘薄。
莺花谢、清和院落。
树阴翠、密叶成幄。
麦秋霁景,夏云忽变奇峰、倚寥廊。 -
137.《杜韦娘》 宋·杜安世
暮春天气,莺老燕子忙如织。
间嫩叶题诗哨梅小,乍遍水、新萍圆碧。
初牡丹谢了,秋千搭起,垂杨暗锁深深陌。
暖风轻,尽日闲把、榆钱乱掷。 -
138.《忆汉月》 宋·杜安世
红杏一枝遥见。
凝露粉愁香怨。
吹开吹谢任春风,恨流莺、不能拘管。
曲池连夜雨,绿水上、碎红千片。
直拟移来向深院。
任凋零、不孤双眼。 -
139.《踏莎行》 宋·晏几道
柳上烟归,池南雪尽。
东风渐有繁华信。
花开花谢蝶应知,春来春去莺能问。
梦意犹疑,心期欲近。
云笺字字萦方寸。
宿妆曾比杏花红,忆人细把香英认。 -
140.《忆帝京(黔州张倅生日)》 宋·黄庭坚
鸣鸠乳燕春闲暇。
化作绿阴槐夏。
寿酒舞红裳,睡鸭飘香麝。
醉此洛阳人,佐郡深儒雅。
况坐上、玉麟金马。
更莫问、莺老花谢。
万里相依,千金为寿,未厌玉烛传清夜。
不醉欲言归,笑杀高阳社。