-
361.《咏葡萄》 唐·唐彦谦
西园晚霁浮嫩凉,开尊漫摘葡萄尝。
满架高撑紫络索,一枝斜亸金琅珰。
天风飕飕叶栩栩,蝴蝶声干作晴雨。 -
362.《春中途中寄南巴崔使君》 唐·周朴
旅人游汲汲,春气又融融。
农事蛙声里,归程草色中。
独惭出谷雨,未变暖天风。
子玉和予去,应怜恨不穷。 -
363.《咸通十四年府试木向荣(题中用韵)》 唐·郑谷
园林青气动,众木散寒声。
败叶墙阴在,滋条雪后荣。
欣欣春令早,蔼蔼日华轻。
庾岭梅先觉,隋堤柳暗惊。
山川应物候,皋壤起农情。
只待花开日,连栖出谷莺。 -
364.《与吴子华侍郎同年玉堂同直怀恩叙恳因成…兼呈诸同年》 唐·韩偓
往年莺谷接清尘,今日鳌山作侍臣。
二纪计偕劳笔研,一朝宣入掌丝纶。
声名烜赫文章士,金紫雍容富贵身。
绛帐恩深无路报,语馀相顾却酸辛。 -
365.《大庆堂赐宴元珰而有诗呈吴越王》 唐·韩偓
非为亲贤展绮筵,恒常宁敢恣游盘。
绿搓杨柳绵初软,红晕樱桃粉未干。
谷鸟乍啼声似涩,甘霖方霁景犹寒。
笙歌风紧人酣醉,却绕珍丛烂熳看。 -
366.《个人三十韵》 唐·吴融
袅袅复盈盈,何年坠玉京。
见人还道姓,羞客不称名。
故事谙金谷,新居近石城。
脸横秋水溢,眉拂远山晴。 -
367.《雪》 唐·杜荀鹤
风搅长空寒骨生,光于晓色报窗明。
江湖不见飞禽影,岩谷时闻折竹声。
巢穴几多相似处,路岐兼得一般平。
拥袍公子休言冷,中有樵夫跣足行。 -
368.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
369.《河内别村业闲题》 唐·韦庄
阮氏清风竹巷深,满溪松竹似山阴。
门当谷路多樵客,地带河声足水禽。
闲伴尔曹虽适意,静思吾道好沾襟。
邻翁莫问伤时事,一曲高歌夕照沈。 -
370.《洛北村居》 唐·韦庄
十亩松篁百亩田,归来方属大兵年。
岩边石室低临水,云外岚峰半入天。
鸟势去投金谷树,钟声遥出上阳烟。
无人说得中兴事,独倚斜晖忆仲宣。 -
371.《信州溪岸夜吟作》 唐·韦庄
夜倚临溪店,怀乡独苦吟。
月当山顶出,星倚水湄沈。
雾气渔灯冷,钟声谷寺深。
一城人悄悄,琪树宿仙禽。 -
372.《癸丑年下第献新先辈》 唐·韦庄
五更残月省墙边,绛旆蜺旌卓晓烟。
千炬火中莺出谷,一声钟后鹤冲天。
皆乘骏马先归去,独被羸童笑晚眠。 -
373.《赠友人》 唐·黄滔
超达陶子性,留琴不设弦。
觅句朝忘食,倾杯夜废眠。
爱月影为伴,吟风声自连。
听此莺飞谷,心怀迷远川。 -
374.《羯鼓》 唐·崔道融
华清宫里打撩声,供奉丝簧束手听。
寂寞銮舆斜谷里,是谁翻得雨淋铃。 -
375.《终南山二十韵》 唐·李洞
关内平田窄,东西截杳冥。
雨侵诸县黑,云破九门青。
暂看犹无暇,长栖信有灵。
古苔秋渍斗,积雾夜昏萤。 -
376.《和知己赴任华州》 唐·李洞
东门罢相郡,此拜动京华。
落日开宵印,初灯见早麻。
鹤身红旆拂,仙掌白云遮。
塞色侵三县,河声聒两衙。 -
377.《和淮南太尉留题凤州王氏别业》 唐·李洞
清秋看长鹭雏成,说向湘僧亦动情。
节屋折将松上影,印龛移锁月中声。
野人陪赏增诗价,太尉因居著谷名。
闲想此中遗胜事,宿斋吟绕凤池行。 -
378.《复睹三乡题处留赠》 唐·贾驰
壁古字未灭,声长响不绝。
蕙质本如云,松心应耐雪。
耿耿离幽谷,悠悠望瓯越。
杞妇哭夫时,城崩无此说。 -
379.《送刘散员同赋陈思王诗,得好鸟鸣高枝》 唐·刘斌
春林已自好,时鸟复和鸣。
枝交难奋翼,谷静易流声。
间关才得性,矰缴遽相惊。
安知背飞远,拂雾独晨征。 -
380.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。