-
1.《送罗司理实之》 宋·项安世
衰病久忘情,相逢泪忽倾。
见君重娶妇,于我尚如兄。
秩满无人事,官卑有政声。
归装诗卷送,荐牍漕台迎。
二祖名俱重,孤身责讵轻。
长将今仕看,忽遣后图更。 -
2.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
3.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
4.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
5.《衰疾几半月梅已空杏花亦烂漫矣忽往一观成古》 宋·张镃
年前约园梅,梅开主人病。
初英仅一窥,旋遭风雨横。
瑰奇耻浪设,收卷归尽净。
追攀梦中事,讵复形啸咏。 -
6.《冤妇行》 宋·文同
婉婉西邻女,韶颜艳朝霞。
淑性自天与,少小传令嘉。
孝爱亲党重,巧慧闾里夸。
其母最娇怜,看若眼下花。 -
7.《古今豪逸自放之士鲜不嗜酒》 宋·胡寅
美禄无过酒,星泉奠两仪。
端由皆作圣,意趣少人知。
肇命惟元祀,迎春祝寿祺。
功深资药石,力厚起疲赢。