-
81.《建炎感事》 宋·张元干
乾坤忽震荡,土宇遂分裂。
杀气西北来,遗毒成僭窃。
议和其祸胎,割地亦覆辙。
傥从种将军,用武寨再劫。 -
82.《金处士歌》 元·杨维桢
苏州古隐君,实始虞仲,隐居放言,中乎清与权。
次曰澹台氏,言不枝,行不径,未尝匐走诸侯前。
五噫之夫,将其匹联。
耕织为业,不废诵与弦。 -
83.《依韵答吴殿丞应之见寄》 宋·强至
古人不可见,空名留竹素。
幸而并世生,千里或相去。
怀贤我何劳,蓄道公其富。
老骥伏枥鸣,使看驽骀步。 -
84.《次韵方秘正》 宋·陈造
静女无媒未易昏,幽人乐地但琴樽。
诗声况自推侯喜,墙仞悬知陋叔孙。
拜手行申不敏谢,慕贤正黯索居魂。
拘拘泄柳非君匹,老子来时肯闭门。 -
85.《题郭功甫诗卷》 宋·李廌
山人跨鱼天上来,识者珍重愚者猜。
或呼文举异童子,林宗独谓王佐材。
蚩蚩众目如瞽蒙,白马羽雪皆皑皑。
古有仁贤不愚者,举足疐路心徘徊。 -
86.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
87.《质夫和来》 宋·邓肃
我生不顾四壁空,千金买笑醉春风。
半夜酒红潮玉颊,亭亭秋水影芙蓉。
作文忽慕元和格,送入贤关亲眉白。
遽闻皇甫语穿天,渊源盖是退之客。 -
88.《和谢吏部铁字韵三十四首·谢杨休三首》 宋·邓肃
人生相值梗萍耳,无酒投钱亦饮水。
况公家世足风流,封胡羯末又贤子。
匹马来寻物外人,坐上无毡寒不嗔。
倾盖相逢已如故,洗空机械情更真。
公今在陈粮屡绝,恶圆喜方我尤拙。
穷愁相守两萧然,富骄何事如意铁。 -
89.《长夜吟》 宋·曹勋
舜枯槁,尧瘠癯,益稷播艺耕锄,神禹勤瘁劳体肤。
子孙放废等庸奴,一身辛苦逾匹夫。
孔子称大圣,颜子称大儒。 -
90.《用一代不数人百年能几见为韵诗赋十章呈陈君》 宋·赵蕃
东南固多贤,莫与永嘉匹。
王郑已骑鲸,辈流公第一。 -
91.《和门下殷侍郎新茶二十韵》 唐·徐铉
暖吹入春园,新芽竞粲然,才教鹰嘴拆,未放雪花妍。
荷杖青林下,携筐旭景前。
孕灵资雨露,钟秀自山川。 -
92.《沁园春·道德阴符》 元·侯善渊
道德阴符,宝藏灵文,贤圣尽钦。
论杳冥恍惚,精微至道,有无升降,动静浮沉。
六洞飞玄,三宫妙化,*匹双关两间侵。
明虚谷,大无穷无测,非浅非深。 -
93.《书无锡高老愚翁家传后》 近代·陈三立
行郁惠山旁,中有隐君子。
承传讲学风,刻厉饬伦纪。
一世腾万里,祸乱愈弗止。
侈言匹夫责,诡遇余丧己。 -
94.《都下送外舅任知县赴茶马司辟》 宋·项安世
皇华万里赴临洮,亲向君王乞骑曹。
合为圣朝修马政,可容穷邑试牛刀。
横驱旌节半天下,自许才名一世豪。
早晚西来八千匹,九重何似答贤劳。 -
95.《安石工》 明·李东阳
端礼门,金石刻,丞相手书奸党籍。
长安役者安石工,不识人贤愚,但识司马公。
卑疏不敢预国事,幸免刻名为后累。
匹夫愤泣天为悲,黄门夜半来毁碑。 -
96.《范令人生日》 宋·晁公溯
文正垂芳久,风流八叶萧。
名传庆历颂,功冠宝元朝。
人物追三代,仪刑正百僚。
后来登玉筍,故自有霜条。 -
97.《劝学歌》 宋·陈普
太极肇判两仪生,其中人为万物灵。
人亦天地一物耳,独以道义超众形。
立为三才中宇宙,发挥天地经人伦。
兹事初非外烁伐,毫发皆奋七尺身。 -
98.《劝学》 宋·陈普
七闽四海东南曲,自有天地惟篁竹。
无诸曾拥汉入秦,归来依旧蛮夷俗。
未央长乐不诗书,何怪天涯构板屋。
人民稀少禽兽多,云盘雾结成烜燠。 -
99.《汉中行》 宋·杜范
思昔汉中殆,羯奴自荒逖。
驱侵警边陲,腥臊污华国。
官守蒙胡尘,宫庙入胡域。
奸回执国命,地土轻弃掷。 -
100.《送康彦博文夫吉州教长句二十韵》 宋·方回
庙廊谒贤饭吐哺,留子翰林不肯住。
阎公大学今儒宗,邀子同宿玉堂雾。
曰我天南有严亲,滫瀡旨甘奉朝暮。
得一泮永广文官,匹马扁舟遂南渡。