-
1.《赋得射雉歌送杨协律表弟赴婚期》 唐·刘商
昔日才高容貌古,相敬如宾不相睹。
手奉蘋蘩喜盛门,心知礼义感君恩。
三星照户春空尽,一树桃花竟不言。 -
2.《哭瓢饮陈子在》 宋·薛嵎
蝉蜕尘埃外,闲身乐未涯。
山林天岂靳,修短数难移。
吟砚谁濡墨,空瓢想挂枝。
深衣古贤貌,犹凯梦来时。 -
3.《贤者之孝二百四十首·路隋》 宋·林同
儿貌酷类父,母知儿不知。
可堪引镜照,正复益儿悲。 -
4.《暇日游建平三闾故里庙貌荒凉惨动耳目噫贤者》 宋·寇准
人生苦远游,多是悲登眺。
况复念三闾,遗踪良可吊。
道直出章华,才高逐边徼。
冤声喷夜江,愁色迷烟峤。 -
5.《画文殊普贤》 宋·苏辙
谁人画此二菩萨,趺坐花心乘象狻。
弟子先后执盂缶,老僧槎牙森比肩。
出林修道几世劫,颜貌伟丽如开莲。
重崖宛转带林树,野水荒荡浮云天。 -
6.《因览镜照见衰年状貌有感》 宋·宋庠
拂槛清晨念老馀,只堪丘壑便悬车。
暗围廓落频移眼,坐况苍华不满梳。
綟绶转惭龟钮印,土膏空负鹤头锄。
人生出处真难决,羡杀贤哉汉二疏。 -
7.《相和歌辞·怨诗》 唐·鲍溶
女萝寄松柏,绿蔓花绵绵。
三五定君婚,结发早移天。
肃肃羊雁礼,泠泠琴瑟篇。
恭承采蘩祀,敢效同居贤。 -
8.《南还以诗代书赠京师旧僚》 唐·张九龄
薄宦晨昏阙,尊尊义取斯。
穷愁年貌改,寂历尔胡为。
不谄词多忤,无容礼益卑。
微生尚何有,远迹固其宜。 -
9.《鹦鹉猫儿篇》 唐·阎朝隐
霹雳引,丰隆鸣,猛兽噫气蛇吼声。
鹦鹉鸟,同资造化兮殊粹精。
鹔鹴毛,翡翠翼。 -
10.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。