-
41.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
42.《补沈恭子诗》 唐·陆龟蒙
灵质贯轩昊,遐年越商周。
自然失远裔,安得怨寡俦。
我亦小国胤,易名惭见优。
虽非放旷怀,雅奉逍遥游。 -
43.《述行赋》 两汉·蔡邕
延熹二年秋,霖雨逾月。
是时梁翼新诛,而徐璜、左悺等五侯擅贵于其处。
又起显阳苑于城西,人徒冻饿,不得其命者甚众。
白马令李云以直言死,鸿胪陈君以救云抵罪。 -
44.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
45.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
46.《应天长(林钟商)》 宋·柳永
残蝉渐绝。
傍碧砌修梧,败叶微脱。
风露凄清,正是登高时节。
东篱霜乍结。 -
47.《戚氏·晚秋天》 宋·柳永
晚秋天,一霎微雨洒庭轩。
槛菊萧疏,井梧零乱,惹残烟。
凄然,望江关,飞云黯淡夕阳间。
当时宋玉悲感,向此临水与登山。 -
48.《采明珠》 宋·杜安世
雨乍收,小院尘消,云淡天高露冷。
坐看月华生,射玉楼清莹。
蟠蟀鸣金井。
下帘帏、悄悄空阶,败叶坠风,惹动闲愁,千端万绪难整。 -
49.《满庭芳·碧水惊秋》 宋·秦观
碧水惊秋,黄云凝暮,败叶零乱空阶。
洞房人静,斜月照徘徊。
又是重阳近也,几处处,砧杵声催。
西窗下,风摇翠竹,疑是故人来。 -
50.《拜星月·高平秋思》 宋·周邦彦
夜色催更,清尘收露,小曲幽坊月暗。
竹槛灯窗,识秋娘庭院。
笑相遇,似觉琼枝玉树,暖日明霞光烂。
水眄兰情,总平生稀见。 -
51.《花心动(七夕)》 宋·李弥逊
水馆风亭,晚香浓、一番荷芰经雨。
簟枕乍闲,襟裾初试,散尽满轩袢暑。
断云却送轻雷去,疏林外、玉钩微吐。
夜未阑,秋生败叶,暗摧庭树。 -
52.《南歌子》 宋·张元干
玉露团寒菊,秋风入败荷。
缭墙南畔曲池涡。
天迥遥岑倒影、落层波。
月转檐牙短,更传漏箭多。
醉来归去意如何。
只为地偏心远、惯弦歌。 -
53.《花心动(七夕)》 宋·张元干
水馆风亭,晚香浓、一番芰荷新雨。
簟枕乍闲,襟裾初试,散尽满天袢暑。
断云却送轻雷去。
疏林外、玉钩微吐。 -
54.《瑞鹤仙(残秋有感)》 宋·赵长卿
败荷擎沼面,红叶舞林梢,光阴何速。
碧天静如水,金风透帘幕,露清蝉伏。
追思往事,念当年、悲伤宋玉。
渐危楼向晚,魂销处、倚遍阑干曲。 -
55.《玉胡蝶(夷则商)》 宋·吴文英
角断签鸣疏点,倦萤透隙,低弄书光。
一寸悲秋,生动万种凄凉。
旧衫染、唾凝花碧,别泪想、妆洗蜂黄。
楚魂伤。 -
56.《沁园春(天问)》 宋·陈人杰
我梦登天,尽把不平,问之化工。
似桂花开日,秋高露冷,梅花开日,岁老霜浓。
如此清标,依然香性,长在凄凉索寞中。
何为者,只纷纷桃李,占断春风。 -
57.《烛影摇红(嘲王槐城独赏无月)》 宋·刘辰翁
老子婆娑,那回也上南楼去。
素娥有恨隐云屏,元是娇痴故。
鸾扇徘徊未许。
耿多情、为谁堪诉。 -
58.《高阳台(和巽吾韵)》 宋·刘辰翁
雨枕莺啼,露班烛散,御街人卖花窠。
过眼舞情,而今魂梦年多。
百钱曳杖桥边去,问几时、重到明河。
便人间,无了东风,此恨难磨。 -
59.《霜叶飞》 宋·沈唐
霜林凋晚,危楼迥,登临无限秋思。
望中闲想,洞庭波面,乱红初坠。
更萧索、风吹渭水。
长安飞舞千门里。 -
60.《渔家傲(咏鱼篮观音)》 宋·寿涯禅师
深愿弘慈无缝罅。
乘时走入众生界。
窈窕丰姿都没赛。
提鱼卖。
堪笑马郎来纳败。
清冷露湿金襽坏。
茜裙不把珠缨盖。
特地掀来呈捏怪。
牵人爱。
还尽许多菩萨债。