-
101.《答王定国问疾》 宋·苏辙
五年窜南荒,顽质不伏病。
吸清吐浊秽,气练骨随劲。
澹然久忘归,寂寂就遐屏。
国恩念流落,牵挽畀邻境。 -
102.《南华五十韵》 宋·朱翌
乡里黄梅接,家居祖刹邻。
常闻肉身佛,甘作硙坊人。
坚有悬腰石,空无拂镜尘。
已舂诸米熟,自识本心真。 -
103.《傅道人歌》 元·杨维桢
祁连山人天骨奇,十五能运朱屠椎。
二十报仇许人死,杀人不数舞阳儿。
乡里不见容,官府不见治。
猛气奚所托,仗剑归京师。 -
104.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
105.《湘竹有题》 明·杨基
朝行湘竹下,暮宿湘竹中。
云情与雨态,万变俄不同。
密密深翳日,疏疏细含风。
新梢露袅袅,老节烟蒙蒙。 -
106.《桂》 宋·吴泳
南之山丛丛,桂树生也直。
朱华自成林,不杂众芳植。
上有青鸾栖,因之为羽翼。
移根上林苑,零露滋晓色。 -
107.《送霍子侔还都》 宋·李廌
真人造区夏,民瘼傒以苏。
戎衣振不格,力举覆地盂。
桓桓神武威,自信人未孚。
当年群啸聚,剑立犹称孤。 -
108.《和丹客林公》 宋·曹勋
自念老境今枯杨,徒顺和辈求药方。
颇闻大药性炎燥,如燎于原其中藏。
是非海里石鼎煎,大药何适求云仙。
但传钟吕有妙旨,著在诗曲成华编。 -
109.《得小麑因戏作》 宋·李流谦
倾江酿斗秫,未啻俗之醨。
向来故疎慵,重此百忧罹。
杜门不复出,出亦将从谁。
山氓过予言,刈樵得雏麑。 -
110.《送兄长赴蓬州职官》 宋·李流谦
人家栽花为春忙,我家种柏求苍苍。
柏生如盖荫百亩,痴红騃紫无残香。
常言直道我家物,箧椟于今藏手泽。
拈来洒涕不忍看,分付伯兄金玉质。 -
111.《医工叹重赠柳山人》 宋·叶适
柳生洲居濠北边,繇辞质野谁所传。
不曾入城行卖卜,有问灾福须呼船。
叹我奇疾何频年,其初过清肌凛然,已忽腹拒遭拘挛。 -
112.《过屈大夫清烈庙下》 宋·魏了翁
鸾皇栖高梧,那能雇鸱枭。
椒兰自昭质,不肯化艾萧。
人生同一初,气有善不善。
一为君子归,宁受流俗变。 -
113.《古交行》 宋·刘学箕
君居京江头,我住武夷曲。
平生风马牛,道路几重複。
会面情相亲,卜室欣相聆。
倾盖一笑粲,恍然如故人。 -
114.《拟九颂·石林》 宋·程公许
貌棱层兮心洁贞,玉韫质兮金作声。
芙蓉冠兮独立,佩宝璐兮缤分。
胡拳拳兮石友,期风韵我兮相守。
瞠人眼兮老西丑,自心知兮坚久。 -
115.《三用韵》 宋·何梦桂
何年铸铜柱,请为问伏波。
蓟子去不远,金狄谁再摩。
世变落莽渺,吾意成蹉跎。
盗跖饫肝脍,孔圣厄弦歌, -
116.《迁椒》 宋·黎廷瑞
椒性恶卑湿,种之必阳坡。
托根苟失所,美质其奈可。
及早迁高原,薰风丹实多。 -
117.《游赵提干园》 宋·董嗣杲
有亭可洗心,亟应招呼命。
蠹叶下井枯,空江鼓风劲。
幸藉贤主人,寻胜愁尽屏。
平生性不污,惟喜眼界净。 -
118.《苏幕遮 劝李哥》 元·马钰
羊儿皮,虎儿质。
害物心机,尽夜无宁息。
虽恶肯将儿子食。
休逞威风,真性宜调习。
亲非亲,识非识。
云水清闲,内外常游历。
日用三餐凭乞觅。
灭尽无明,便是波罗蜜。 -
119.《益寿美金花》 元·侯善渊
除贪绝爱。
性静心清明宝界。
宝界华阳。
换质琅然雪隐霜。
虚白晃耀。
轩外澄神凭自照。
照破昏衢。
显出圆通五彩珠。 -
120.《南柯子·厌静曾居市》 元·侯善渊
厌静曾居市,嫌喧却住山。
通真何处不清闲。
内外逍遥,不备利名攀。
蜕质空中显,忘形物外观。
二神凝素出阳关。
鹤性佻佻,一去古长安。