-
121.《酬南园新亭宴会璩新第慰庆之作,时任宾客》 唐·权德舆
南宫烟景浓,平视中南峰。
官闲似休沐,尽室来相从。
日抱汉阴瓮,或成蝴蝶梦。
树老欲连云,竹深疑入洞。 -
122.《长安交游者赠孟郊》 唐·韩愈
长安交游者,贫富各有徒。
亲朋相过时,亦各有以娱。
陋室有文史,高门有笙竽。
何能辨荣悴,且欲分贤愚。 -
123.《送惠师(愈在连州与释景常、元惠游·惠师即元惠也)》 唐·韩愈
惠师浮屠者,乃是不羁人。
十五爱山水,超然谢朋亲。
脱冠剪头发,飞步遗踪尘。
发迹入四明,梯空上秋旻. -
124.《感春四首》 唐·韩愈
我所思兮在何所,情多地遐兮遍处处。
东西南北皆欲往,千江隔兮万山阻。
春风吹园杂花开,朝日照屋百鸟语。 -
125.《郑群赠簟》 唐·韩愈
蕲州笛竹天下知,郑君所宝尤瑰奇。
携来当昼不得卧,一府传看黄琉璃。
体坚色净又藏节,尽眼凝滑无瑕疵。 -
126.《游桃源一百韵》 唐·刘禹锡
沅江清悠悠,连山郁岑寂。
回流抱绝巘,皎镜含虚碧。
昏旦递明媚,烟岚分委积。
香蔓垂绿潭,暴龙照孤碛。 -
127.《秋中暑退赠乐天》 唐·刘禹锡
暑服宜秋著,清琴入夜弹。
人情皆向菊,风意欲摧兰。
岁稔贫心泰,天凉病体安。
相逢取次第,却甚少年欢。 -
128.《牛相公见示新什,谨依本韵次用以抒下情》 唐·刘禹锡
剧韵新篇至,因难始见能。
雨天龙变化,晴日凤鶱腾。
游海惊何极,闻韶素不曾。
惬心时拊髀,击节日麾肱。 -
129.《出门行》 唐·孟郊
长河悠悠去无极,百龄同此可叹息。
秋风白露沾人衣,壮心凋落夺颜色。
少年出门将诉谁,川无梁兮路无岐。 -
130.《秋怀十五首》 唐·孟郊
孤骨夜难卧,吟虫相唧唧。
老泣无涕洟,秋露为滴沥。
去壮暂如剪,来衰纷似织。
触绪无新心,丛悲有馀忆。 -
131.《赠韩郎中愈》 唐·孟郊
何以定交契,赠君高山石。
何以保贞坚,赠君青松色。
贫居过此外,无可相彩饰。
闻君硕鼠诗,吟之泪空滴。 -
132.《答韩愈、李观别,因献张徐州》 唐·孟郊
富别愁在颜,贫别愁销骨。
懒磨旧铜镜,畏见新白发。
古树春无花,子规啼有血。
离弦不堪听,一听四五绝。 -
133.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
134.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
135.《题韦郎中新亭》 唐·张籍
起得幽亭景复新,碧莎地上更无尘。
琴书著尽犹嫌少,松竹栽多亦称贫。
药酒欲开期好客,朝衣暂脱见闲身。
成名同日官连署,此处经过有几人。 -
136.《感古四首》 唐·卢仝
天生圣明君,必资忠贤臣。
舜禹竭股肱,共佐尧为君。
四载成地理,七政齐天文。
阶下蓂荚生,琴上南风薰。 -
137.《苦雪寄退之》 唐·卢仝
天王二月行时令,白银作雪漫天涯。
山人门前遍受赐,平地一尺白玉沙。
云颓月坏桂英下,鹤毛风剪乱参差。 -
138.《出城别张又新酬李汉》 唐·李贺
李子别上国,南山崆峒春。
不闻今夕鼓,差慰煎情人。
赵壹赋命薄,马卿家业贫。
乡书何所报,紫蕨生石云。 -
139.《赛神》 唐·元稹
楚俗不事事,巫风事妖神。
事妖结妖社,不问疏与亲。
年年十月暮,珠稻欲垂新。
家家不敛获,赛妖无富贫。 -
140.《竞舟》 唐·元稹
楚俗不爱力,费力为竞舟。
买舟俟一竞,竞敛贫者赇。
年年四五月,茧实麦小秋。
积水堰堤坏,拔秧蒲稗稠。