-
1.《糴踊感兴》 宋·艾性夫
笔耕长馁拙生涯,何用撑肠着五车。
甚欲疗饥难煮字,可怜不饱费炊砂。
老惭乞米修午牍,贫欲休粮种枣瓜。
梦里不知时世换,买珠犹自说京华。 -
2.《秋日怀东湖》 明·樊阜
枯荷残蓼满秋池,长日思归未有期。
一笛唤愁霜落后,双砧敲梦月明时。
老惟防病勤收药,贫欲谋生懒作诗。
莫怪羁人头易白,他乡岁晚倍堪悲。 -
3.《送任伋通判黄州兼寄其兄孜》 宋·苏轼
吾州之豪任公子,少年盛壮日千里。
无媒自进谁识之,有才不用今老矣。
别来十年学不厌,读破万卷诗愈美。
黄州小郡隔溪谷,茅屋数家依竹苇。 -
4.《酬王伯虎》 宋·王安石
吾闻人之初,好恶尚无朕。
帝与凿耳目,贤愚遂殊品。
尔来百千年,转化薄愈甚。
父翁相贩卖,浮诈谁能审。 -
5.《北郭贫居》 唐·孟郊
进乏广莫力,退为蒙笼居。
三年失意归,四向相识疏。
地僻草木壮,荒条扶我庐。
夜贫灯烛绝,明月照吾书。
欲识贞静操,秋蝉饮清虚。 -
6.《大隐坊·章仇将军良弃功守贫(一作赠章仇兵马使)》 唐·孟郊
饮君江海心,讵能辨浅深。
挹君山岳德,谁能齐嶔岑。
东海精为月,西岳气凝金。
进则万景昼,退则群物阴。
我欲荐此言,天门峻沉沉。
风飚亦感激,为我飕飗吟。 -
7.《秦中吟十首·议婚(一作贫家女)》 唐·白居易
天下无正声,悦耳即为娱。
人间无正色,悦目即为姝。
颜色非相远,贫富则有殊。
贫为时所弃,富为时所趋。 -
8.《知足吟(和崔十八未贫作)》 唐·白居易
不种一陇田,仓中有馀粟。
不采一株桑,箱中有馀服。
官闲离忧责,身泰无羁束。
中人百户税,宾客一年禄。 -
9.《慕巢尚书书云室人欲为置一歌者非所安也…因而和之》 唐·白居易
东川已过二三春,南国须求一两人。
富贵大都多老大,欢娱太半为亲宾。
如愁翠黛应堪重,买笑黄金莫诉贫。
他日相逢一杯酒,尊前还要落梁尘。 -
10.《贫客吟》 唐·施肩吾
l6毯敝衣无处结,寸心耿耿如刀切。
今朝欲泣泉客珠,及到盘中却成血。 -
11.《贫女吟》 唐·薛逢
残妆满面泪阑干,几许幽情欲话难。
云髻懒梳愁拆凤,翠蛾羞照恐惊鸾。
南邻送女初鸣珮,北里迎妻已梦兰。
惟有深闺憔悴质,年年长凭绣床看。 -
12.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
13.《和陶渊明贫士诗七首》 唐·唐彦谦
贫贱如故旧,少壮即相依。
中心不敢厌,但觉少光辉。
向来乘时士,亦有能奋飞。
一朝权势歇,欲退无所归。 -
14.《叔向贺贫》 先秦·佚名
叔向见韩宣子,宣子忧贫,叔向贺之。
宣子曰:“吾有卿之名而无其实,无以从二三子,吾是以忧,子贺我,何故?”对曰:“昔栾武子无一卒之田,其宫不备其宗器,宣其德行,顺其宪则,使越于诸侯。
诸侯亲之,戎狄怀之,以正晋国。
行刑不疚,以免于难。 -
15.《酹江月 前日归途,偶记和仲欲把锄 门人愿》 元·安熙
独喜其先得我心之所同也。
中夕不寐,卒而成章,写寄和仲,可为后日(原无后日二字,据丁藏旧钞本补)相见一笑。
大德乙巳上元日神峰野客书世途艰阻,正堪悲、万里清秋摇落。
况复乾坤还闭物,奚啻切床肤剥。 -
16.《和饮酒二十首初夏天气微热方不欲饮偶龚仲和》 明·唐时升
东海有贫士,本非希世姿。
独立龙门桐,百尺无旁枝。
中含宫徵音,其外则无奇。
弃置沟渎中,屈辱无不为。
犹然自偃蹇,麒麟安可羁。
¤ -
17.《和饮酒二十首初夏天气微热方不欲饮偶龚仲和》 明·唐时升
避焚于水涘,避溺于山隅。
此计未必然,忧患实多途。
前为荣贵引,后有贫贱驱。
所以达者心,止足不愿余。
仲蔚今何归,吾欲从之居。
¤ -
18.《和饮酒二十首初夏天气微热方不欲饮偶龚仲和》 明·唐时升
贫贱难久居,固穷亦有道。
有酒且为欢,居常以待老。
朝华既夕萎,春荣亦秋槁。
造物于群生,安能尽美好。
回视灵台中,中有不贪宝。
孰知被褐徒,光辉照四表。
¤ -
19.《知足吟 和崔十八未贫作·》 唐·白居易
不种一陇田,仓中有余粟。
不采一枝桑,箱中有余服。
官闲离忧责,身泰无羁束。
中人百户税,宾客一年禄。 -
20.《和陶贫士七首》 宋·苏轼
长庚与残月,耿耿如相依。
以我旦暮心,惜此须臾晖。
青天无今古,谁知织乌飞。
我欲作九原,独与渊明归。
俗子不自悼,顾忧斯人饥。
堂堂谁有此,千驷良可悲。