-
241.《得曾蛩秀才所附滁州欧阳永叔书答意》 宋·梅尧臣
客从淮上来,往问故人信。
袖衔藤纸书,题字远已认。
既喜开其封,固觉减吾吝。
新诗不作寄,乃见子所慎。 -
242.《淮南转运李学士君锡示卷》 宋·梅尧臣
李氏世能诗,落落为时豪。
汉陵唐太白,始竞二雅高。
益端正封贺,才各倾吴涛。
於今几代孙,手持切玉刀。 -
243.《送许璋监簿归泰州》 宋·梅尧臣
木枯鸟不巢,泉涸鱼不游。
我非鱼鸟情,贫缚路阻修。
高阳有令子,嗣世学已优。
前日来京城,问恤忍涕流。 -
244.《永叔内翰见索谢公游嵩书感叹希深师鲁子聪几》 宋·梅尧臣
昔在洛阳时,共游铜驰陌。
寻花不见人,前代公侯宅。
深堂锁尘埃,空壁斗蜥蜴。
楸阴布苔绿,野蔓缠石碧。 -
245.《咏官妓从人》 宋·梅尧臣
少为轻薄悮,失行落优倡。
去作小家妇,愿同贫里装。
无心歌子夜,有意学流黄。
他日东郊上,谁人见采桑。 -
246.《和孙端叟寺丞农具十五首其十一牛衣》 宋·梅尧臣
覆牛畏严霜,爱之如爱子。
朔风吹栏牢,御冻赖苴枲。
恶薄将异鞯,贫栖乃同被。
重畜不忘劬,老农非可鄙。 -
247.《十一月二十三日欧阳永叔刘原甫范景仁何圣徒》 宋·梅尧臣
夷门魏公子,来过抱关人。
车马立市中,贵义不耻贫。
市人无不惊,此老面黧皴。
岂将流俗眼,能辨玉与珉。 -
248.《秋夜宿周记室草堂送王才》 明·高启
相别还相恋,秋宵暂对床。
人情贫后见,客况醉中忘。
池柳疏含吹,江云薄护霜。
离舟待明发,愁思剧茫茫。 -
249.《对雪感怀呈翟使君冯中允同年》 宋·王禹偁
岁暮山城雪,民和岁有秋。
深闻五袴咏,聊减贰车愁。
凌乱藏溪寺,霏微酒郡楼。
冻宜粘酒旆,香好试茶瓯。 -
250.《出守黄州上史馆相公》 宋·王禹偁
出入西垣与内廷,十年四度直承明。
又为太守黄州去,依旧郎官白发生。
贫有妻贤须薄禄,老无田宅可归耕。
未甘便葬江鱼腹,敢向台阶请罪名。 -
251.《滁上谪居》 宋·王禹偁
敢叹我命薄,所嗟吾道消。
谪官淮上老,京信日边遥。
巧宦或五鼎,甘贫唯一瓢。
居然古人事,名迹讵相饶。 -
252.《五哀诗故尚书兵部侍郎琅琊王公》 宋·王禹偁
琅琊名父子,少孤起徒步。
贽谒桑魏公,藻监非易与。
抚顶久叹惜,王杨许为伍。
诸侯取为官,佐幕大名府。 -
253.《饯潘使君二首》 宋·刘克庄
送去迎来两毂朱,如侯治行极稀疏。
清惟薄采闽山荔,仁不曾苞丙穴鱼。
遗爱验于还印后,归装贫似下车初。
汉廷尚有公卿阙,颇怪龚黄欠玺书。 -
254.《失猫》 宋·刘克庄
饲养年深性已驯,攀墙上树可曾嗔。
击鲜偶羡邻翁富,食淡因嫌旧主贫。
蛙跳阶庭殊得意,鼠行几案若无人。
篱间薄荷堪谋醉,何必区区慕细鳞。 -
255.《田舍一首》 宋·刘克庄
贫汉殉财夸死权,世间廉退者差贤。
高门炙手今罗雀,废冢枯髅昔珥蝉。
薄糁藜羹诳雷腹,旋蒙絮帽暖霜颠。
时人莫笑侬寒俭,自古臞儒近列仙。 -
256.《周天益辞归延平》 宋·刘克庄
自说镡津上,辛勤葺数楹。
一家侨寄活,只手拮据成。
俗薄诗人厄,州贫太守清。
闻君不由径,想见揽衣迎。 -
257.《负暄》 宋·曾几
炙背茅檐日,虽贫办不难。
赵衰真可爱,范叔一何寒。
虱暖无遗索,书明得细看。
羲和有底急,薄暮更衣单。 -
258.《将赴洋州书东谷旧隐》 宋·文同
晚客无一来,独步入东谷。
园林已成就,此景颇不俗。
落落岩畔松,修修涧边竹。
爽气逼襟袖,清如新出浴。 -
259.《和子平悼马》 宋·文同
生来未尝畜良马,近得此驹诚可嘉。
骨节权奇毛肉好,此种无乃真渥洼。
健蹄骎骎稳而疾,历目一过如飞霞。
自归官下少出入,惟是刍粟意转加。 -
260.《谢杨工曹》 宋·陈与义
借屋三间稍离尘,携书一束谩娱身。
客居最负青春好,世事空随白发新。
造化小儿真薄相,市朝大隐亦长贫。
独无芋粟供宾客,虚辱先生赋北邻。