-
321.《纪梦》 宋·陈藻
自从弱冠为游子,玉融丹井壶山市。
哦诗不用著工夫,已谪牂牁四千里。
柳侯未五十,罗池作刺史。
翰苑失词华,蛟龙急泥滓。 -
322.《遇事有感》 宋·陈藻
命薄世仍贫,如何避苦辛。
姓名闻有我,忠信话无人。
哭死堪多旧,论交笑一新。
圣经谁可爱,场屋散天真。 -
323.《夷门歌送德修还阙》 宋·陈傅良
万古江入海,吴蜀有不通。
不通谁使然,人自为异同。
昔在李孟钱,士各怀土封。
静言彼何尤,亦各徇所忠。 -
324.《放歌招孙祖训俞国宝饮》 宋·章甫
儿时望春春不来,春衣隔年催翦裁。
平明出游薄暮回,惟恐云气兴风雷。
岂知乐极还悲哀,十年黄尘涴青鞋。
管领莺花已无意,感时念旧时伤怀。 -
325.《忧旱》 宋·章甫
贫贱甘羁旅,淹留赖薄田。
悠悠将送老,比比不逢年。
旱魃工为虐,雷公岂易鞭。
醉能忘万事,安得酒如川。 -
326.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
327.《江豚诗》 宋·孔武仲
黑者江豚,白者白鬐。
状异名殊,同宅大水。
渊有群鱼,掠以肥已。
是谓小害,顾有可喜。 -
328.《陈行之二年三至宁江尝有游吴之兴而尚不果》 宋·晁公溯
君如历块马,万里当霜蹄。
今为绕枝鹊,终夕未安栖。
二年三风过,每至醉似泥。
我贫觞豆薄,饭豆兼羹藜。 -
329.《偶书》 宋·陈棣
诗魔大抵解穷人,到得人穷句益新。
笔下自惭无好语,眼前底事最清贫。
草玄天禄书窗冷,涤器临邛酒市春。
自古才高多命薄,区区何必论钱神。 -
330.《戊寅老人生旦》 宋·陈文蔚
吾家本是田家子,其先世世居田里。
儿因逐食浪飘蓬,欲归无以供甘旨。
吾翁亦能某淡薄,日夕饭疏而饮水。
浑然质朴古人风,固应自有长生理。 -
331.《雁南飞》 宋·戴表元
雁南飞,飞且鸣。
我不爱尔绝汉排云之健翼,爱尔秋来意气各有适,江湖万里同风声,风声万里秋萧索,山乡田荒水乡薄。 -
332.《畲斋次韵》 宋·戴表元
贫贱知心老弟兄,祗疑相得似前生。
避穷无地犹贪学,负谤如天底用名。
兵后脱身宜共惜,书中薄业向堪耕。
殷勤预约频频见,未见亦须频寄声。 -
333.《闲坐有感偶成古风简刘会之高吉父康司理》 宋·杜范
虞夏几百载,继以周礼乐。
洋洋雅颂音,后亡前亦作。
井疆贫富均,薄海咏康乐。
姬公同圣贤,积累亦不薄。 -
334.《八月初一日》 宋·方回
秋风几日尚无诗,政坐炎歊转赫曦。
閒被贫为魔揽挠,病须凉当药医治。
薄田董获收新粟,老圃开包献巨梨。
顾此亦差胜穷宦,回头何啻十年迟。 -
335.《残春感事十首》 宋·方回
寒暑元如故,乾坤岂不宽。
时情工刻薄,生理转艰难。
遑恤诸儿笑,终凭后代看。
渊明咏贫士,感慨异悲酸。 -
336.《哭肯堂赵公拟老杜八哀体》 宋·方回
飞鸿离鱼网,玉石有俱焚。
冥冥岂无志,鬼物妒玙璠。
今代赵广汉,谁欤哀王孙。
粹然东南稟,顽薄推廉敦。 -
337.《次韵蒲大受书怀十首》 宋·郭印
日月当头过,风光转眼稀。
宦游元自薄,生计亦何微。
要逐时情好,难令野性违。
富贫同一饱,幸有北山薇。 -
338.《病后谢友人顾问》 宋·黄庚
索居坐孤陋,却扫甘隐沦。
荒径无辙迹,蓬藋方蓁蓁。
风雨撼四壁,一榻寄屈伸。
谁念相如病,岂堪原宪贫。 -
339.《岁晚诸君送酒赋长歌以谢之》 宋·李处权
我有经纶天下之大志,陶冶万物之雄心。
上书几欲自藏达,君门无籍不可寻。
归来抚剑星斗近,老去援琴山水深。
混迹渔樵友麋鹿,兴发时为梁父吟。 -
340.《种菜》 宋·李复
同墙茅屋来,有地十亩余。
蒿蓬杂毒草,壅闇恶木俱。
岁久人迹绝,乱穴狐虺居。
今晨杖藜出,顾步良踌躇。