-
341.《次韵答陈殿丞》 宋·李覯
不能随薄俗,非是向深山。
自喜道无屈,所嗟心未闲。
酒乡贫更入,诗债病犹还。
一字成虚美,通宵只厚颜。 -
342.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
薄福值荒年,日餐三顿粥。
两眼挂青山,真味填枵腹。
贫有余,乐不足。
谁管古人见延寿不见延寿,山前麦熟与未熟。
无事岩泉洗耳听,幽禽巧奏阳春曲。
好大哥,快活快活。 -
343.《听野老所言》 宋·释文珦
衰翁卧病山之阿,东村沈老来相过。
首言年饥若无备,次说时政多烦苛。
其间数事尽切已,具有本末非差讹。
农家累世服畎亩,此外宁复知其他。 -
344.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
345.《秋日程伯玉携诗见过次韵》 宋·孙应时
秋声入梧桐,落叶惊瓮牖。
菊丛生细香,安排作重九。
幽子曳杖吟,蓬门独搔首。
故人惠然来,新诗出琼玖。 -
346.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
347.《近冬至祭肉未给因叙其事》 宋·王洋
去年至日犹从俗,今年至日曾无肉。
食无脔炙情勿伤,祭不毛血贫太酷。
起与妇谋宜早计,我典春衫君前髻。
但得豚肩略揜豆,敢事三牲共日祭。 -
348.《和周秀实用前韵》 宋·王洋
老知白发愧花林,望绝华筵继书阴。
病与物疏销火性,贫知分薄更灰心。
春收红紫如辞客,风入松篁得伴吟。
莫恨蔬盘欠何肉,文园病渴只因琴。 -
349.《食鱠》 宋·王洋
生长江湖中,厌食水中珍。
从得脱死来,颇见级味亲。
每食无不饱,敢欢蔬茹贫。
老妻生过计,为我鱠鲜鳞。 -
350.《得丁执中书和前韵依用韵一首》 宋·王洋
履坚抱节有谁如,本为书穷更买书,命欲问天何厚薄,贫多闻道是乘除。
仓箱粟帛常亏课,庭户芝兰独献馀,气味如君略相似,只论诗律愧空疏。 -
351.《下第》 宋·薛嵎
寸晷场中较尺寻,荣亲无路泪盈襟。
一贫谁过箪瓢巷,百口难宽儿女心。
昨梦重圆知误喜,平生失计为工吟。
近来文体尤趋薄,古道何由可语今。 -
352.《新年换桃符》 宋·薛嵎
桃符频换句难新,休对春风诉旧贫。
近日儿童谈道学,几时徵诏及闲人。
山田收薄官输在,树雪吹残曙色真。
慨昔巢由老岩穴,终身击壤作尧民。 -
353.《上赵相公二首》 宋·杨公远
徹骨清贫颇自怜,生涯淡薄只随缘。
搜罗景象画多趣,拌擞襟期诗几篇。
毛颖漫供烟雨耒,石泓聊当稻粱田。
化炉倘赐甄陶意,便是人生际遇年。 -
354.《自述》 宋·于石
大儿不学小儿痴,四十头颅已可知。
道胜自然贫亦乐,气充不与貌俱衰。
三杯徐邈圣贤酒,一卷渊明甲子诗。
满眼世情从厚薄,此心当与古人期。 -
355.《春兴》 宋·于石
春来无处不繁华,岂独公侯富贵家。
青镜照眉地上柳,碧纱映目雾中花。
贫谁知己燕相识,闲不求官蜂自卫。
惟有东风无厚薄,年年芳草满天涯。 -
356.《新春感事》 明·王稚登
信有清风不厌贫,吹帘入幌转相亲。
红颜薄命空流水,绿酒多情似故人。
服药难辞星入鬓,闭门长与竹为邻。
黄金散尽真堪惜,前日亲知是陌尘。 -
357.《昔者行赠别姜祭酒先生(以下《青雀集》,隆》 明·王稚登
昔者薄游燕王都,燕人买骏皆买图。
汝南袁公善相骨,称我一匹桃花驹。
是时先帝论封禅,焚香日坐蓬莱殿。
二三元老书不停,记室竖儒供笔砚。