-
1.《颜徒贫乐斋二首》 宋·黄庭坚
衡门低首过,环堵容膝坐。
四旁无给侍,百衲自缠裹。
论事直如弦,观书曲肱卧。
饥来或乞食,有道无不可。 -
2.《颜徒贫乐斋二首》 宋·黄庭坚
小山作友朋,义重子舆桑。
香草当姬妾,不须珠翠妆。
鸟乌窥冻砚,星月入幽房。
儿报无炊米,浩歌绕屋梁。 -
3.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
春风有分到儿家,也插花枝表岁华。
但得作嫔君子室,随宜妆遣不须奢。 -
4.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
洗尽铜华净洁贫,嫁衣莫说为他人。
绝怜父母穷相守,不为金多贱却身。 -
5.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
枯木无枝可作花,门前度尽七香车。
四隣日日笙歌里,背立东风有几家。 -
6.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
他家百两送于归,成匹鸳鸯作锦机。
独守空闺愁不寐,一灯明灭补寒衣。 -
7.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
灯下穿针影伴身,懒将心事诉诸亲。
阿婆许嫁无消息,芍药花开又一春。 -
8.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
卓家人富颇轻财,犊鼻堪依不用媒。
只似侬家贫亦好,枯桐那得凤凰来。 -
9.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
少年荡子有黄金,投赠明珰结两心。
不得良媒终不肯,一春风雨洞房深。 -
10.《和颜长官百咏·贫女》 宋·朱继芳
伯鸾兴和怅谁从,凤尾香衾翠谩重。
静对菱花匀泪粉,不知膏沐若为容。