-
1.《赐丁谓》 宋·宋真宗
践历功皆著,谘询务必成。
懿才符曩彦,佳器贯时英。
俾展经纶业,旋陞辅弼荣。
嘉亨忻盛遇,尽瘁罄纯诚。 -
2.《四季花》 宋·宋祁
群葩各分荣,此独贯时序。
聊披浅深艳,不易冬春虑。 -
3.《腊雷春雪示吉甫》 宋·胡寅
晓色空明衡岳南,一尘那复隔仙凡。
贯时松竹色自好,破腊雷霆声未咸。
万里鲛绡开步障,行金火浣试春衫。
渔舟不与人供画,独驾云涛月满帆。 -
4.《寄周文显二首》 宋·赵蕃
白雪郢中少,青蝇楚国多。
知音自古尔,谗口奈渠何。
皎皎宁遭污,冥冥岂畏罗。
秋风下庭叶,乃见贯时柯。 -
5.《卯时酒》 唐·白居易
佛法赞醍醐,仙方夸沆瀣。
未如卯时酒,神速功力倍。
一杯置掌上,三咽入腹内。
煦若春贯肠,暄如日炙背。 -
6.《寄贯休》 唐·裴说
忆昔与吾师,山中静论时。
总无方是法,难得始为诗。
冻犬眠干叶,饥禽啄病梨。
他年白莲社,犹许重相期。 -
7.《寄贯休》 唐·裴说
忆昔与吾师,山中静论时。
总无方是法,难得始为诗。
冻犬眠干叶,饥禽啄病梨。
他年白莲社,犹许重相期。 -
8.《贯休应梦罗汉画歌(一作禅月大师歌)》 唐·欧阳炯
西岳高僧名贯休,孤情峭拔凌清秋。
天教水墨画罗汉,魁岸古容生笔头。
时捎大绢泥高壁,闭目焚香坐禅室。 -
9.《寄贯休》 唐·齐己
子美曾吟处,吾师复去吟。
是何多胜地,销得二公心。
锦水流春阔,峨嵋叠雪深。
时逢蜀僧说,或道近游黔。 -
10.《寄贯休上人》 唐·修睦
常语亦关诗,常流安得知。
楚郊来未久,吴地住多时。
立月无人近,归林有鹤随。
所居浑不远,相识偶然迟。