-
1.《结交行》 宋·强至
贵友高车照簪组,富友黄金轻粪土。
二友方论富贵交,以漆倾胶入心腑。
一朝金尽囊无馀,门前不见簪组车。
贵人今车底似昔,早失黄金旧时客。 -
2.《赠友人三首》 唐·李白
兰生不当户,别是闲庭草。
夙被霜露欺,红荣已先老。
谬接瑶华枝,结根君王池。
顾无馨香美,叨沐清风吹。 -
3.《贵游行》 唐·韦应物
汉帝外家子,恩泽少封侯。
垂杨拂白马,晓日上青楼。
上有颜如玉,高情世无俦。
轻裾含碧烟,窈窕似云浮。 -
4.《风疾舟中伏枕书怀三十六韵奉呈湖南亲友》 唐·杜甫
轩辕休制律,虞舜罢弹琴。
尚错雄鸣管,犹伤半死心。
圣贤名古邈,羁旅病年侵。
舟泊常依震,湖平早见参。 -
5.《奉和苑舍人宿直晓玩新池寄南省友》 唐·沈东美
传闻阊阖里,寓直有神仙。
史为三坟博,郎因五字迁。
晨临翔凤沼,春注跃龙泉。
去似登天上,来如看镜前。 -
6.《戏赠友人》 唐·杨凝
湘阴直与地阴连,此日相逢忆醉年。
美酒非如平乐贵,十升不用一千钱。 -
7.《戏赠友人》 唐·杨凝
湘阴直与地阴连,此日相逢忆醉年。
美酒非如平乐贵,十升不用一千钱。 -
8.《求友》 唐·王建
鉴形须明镜,疗疾须良医。
若无傍人见,形疾安自知。
世路薄言行,学成弃其师。
每怀一饭恩,不重劝勉词。 -
9.《友人邀听歌有感》 唐·吕温
文章抛尽爱功名,三十无成白发生。
辜负壮心羞欲死,劳君贵买断肠声。 -
10.《谕友》 唐·白居易
昨夜霜一降,杀君庭中槐。
干叶不待黄,索索飞下来。
怜君感节物,晨起步前阶。
临风蹋叶立,半日颜色哀。 -
11.《赠友五首》 唐·白居易
一年十二月,每月有常令。
君出臣奉行,谓之握金镜。
由兹六气顺,以遂万物性。
时令一反常,生灵受其病。 -
12.《送友人罢举归蜀》 唐·喻凫
憔悴满衣尘,风光岂属身。
卖琴红粟贵,看镜白髭新。
栈畔谁高步,巴边自问津。
凄然莫滴血,杜宇正哀春。 -
13.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
14.《送友人罢举赴蓟门从事》 唐·刘沧
人生行止在知己,远佐诸侯重所依。
绿绶便当身是贵,青霄休怨志相违。
晚云辽水疏残雨,寒角边城怨落晖。
此去黄金台上客,相思应羡雁南归。 -
15.《寄友人》 唐·于武陵
长安清渭东,游子迹重重。
此去红尘路,难寻君马踪。
昔时轻一别,渐老贵相逢。
应恋嵩阳住,嵩阳饶古松。 -
16.《鲁望悯承吉之孤为诗序邀予属和欲用予道振其孤…良友》 唐·皮日休
先生清骨葬烟霞,业破孤存孰为嗟。
几箧诗编分贵位,一林石笋散豪家。
儿过旧宅啼枫影,姬绕荒田泣稗花。
唯我共君堪便戒,莫将文誉作生涯。 -
17.《秋晓寄友人》 唐·罗隐
洞庭霜落水云秋,又泛轻涟任去留。
世界高谈今已得,宦途清贵旧曾游。
手中彩笔夸题凤,天上泥封奖狎鸥。
更见南来钓翁说,醉吟还上木兰舟。 -
18.《乱后逢友人》 唐·罗隐
沧海去未得,倚舟聊问津。
生灵寇盗尽,方镇改更贫。
梦里旧行处,眼前新贵人。
从来事如此,君莫独沾巾。 -
19.《题友人庭竹》 唐·殷文圭
丛篁萧瑟拂清阴,贵地栽成碧玉林。
尽待花开添凤食,可怜风击状龙吟。
钿竿离立霜文静,锦箨飘零粉节深。
何事子猷偏寄赏,此君心似古人心。 -
20.《一翦梅(赠紫云友)》 宋·葛长庚
剑倚青天笛倚楼。
云影悠悠。
鹤影悠悠。
好同携手上瀛洲。
身在阎浮。
业在阎浮。
一段红云绿树愁。
今也休休。
古也休休。
夕阳西去水东流。
富又何求。
贵又何求。