-
1.《杂诗六首》 唐·李华
黄钟叩元音,律吕更循环。
邪气悖正声,郑卫生其间。
典乐忽涓微,波浪与天浑。
嘈嘈鸱枭动,好鸟徒绵蛮。 -
2.《祭退之》 唐·张籍
呜呼吏部公,其道诚巍昂。
生为大贤姿,天使光我唐。
德义动鬼神,鉴用不可详。
独得雄直气,发为古文章。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
5.《郢城怀古》 唐·李百药
客心悲暮序,登墉塘瞰平陆。
林泽窅芊绵,山川郁重复。
王公资设险,名都拒江隩。
方城次北门,溟海穷南服。 -
6.《安道登茂材异等科》 宋·石介
尝言春官氏,设官何龌龊。
屑屑取于人,辞赋为程约。
一字竞新奇,四声分清浊。
矫矫迁雄才,动为对偶缚。 -
7.《次韵奉送公定》 宋·黄庭坚
去年君渡河,枣下实离离。
今年君渡河,剥枣咏豳诗。
直缘恩义重,不惮鞍马疲。
诗书半行李,道路费岁时。 -
8.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
9.《三和》 宋·刘克庄
花篮果担更噭呼,巾{左巾右篝去竹}绚烂车骑都。
民多逐末少重本,神岂护短仍凭愚。
厥初捧楬土与木,继以刀割俄香涂。
垂旒绝类河求弁,照乘得匪龙献珠。 -
10.《问陈彦升觅古瓦砚》 宋·文同
魏主用死力,构彼铜雀台。
当时台上瓦,百澄为一坯。
烧成比坚玉,翠甲横崔嵬。
西陵既归后,此地日以摧。 -
11.《木斋诗》 元·杨维桢
七日混沌离,穿凿争七窍。
硕果一失仁,百体俱弗肖。
巧诈日横生,售朴至深溺。
圣人忧世心,世变若愿燎。 -
12.《送王郁教授》 宋·李石
阴山多风埃,白日下雨雹。
君子何必陋,士气见淳朴。
巴江亦能骚,兰陵善为学。
斯文随所化,后辈仰先觉。 -
13.《陈伯量挽诗二乎》 宋·曹彦约
朴茂开城府,师资足楷模。
官卑虽晚境,子仕却亨途。
不酒陈惊座,无金疏大夫。
何人碑有道,老手看慈湖。 -
14.《为徐进士天隐赋辟谷和吟》 宋·卫宗武
物盈宇宙皆有穷,一气先天常浩浩。
荣华富贵能几何,百岁光阴如电扫。
开闢由来莫几年,圣哲英雄骨俱槁。
勋名盖世文瑞时,岂若玄玄穷徼妙。 -
15.《别张袁州五首》 宋·彭龟年
平生学不力,莫移资禀偏。
疏愚寡周防,戆直绌巧谝。
出身仕官府,何幸依仁贤。
朴樕本无庸,刻画几成妍。
江湖政浩荡,云汉难攀缘。
何以慰我思,一语当韦弦。 -
16.《暇日游逍遥台睹南华塑像独置一榻旁无侍卫前》 宋·苏颂
忆昔初读南华篇,但爱闳辨如川源。
沉酣渐得见真理,驰骛造化游胚浑。
潜心四纪不知倦,间日讲解时寻温。
其言无端极放肆,大抵顺物尤连犿。