-
1.《广陵芍药盛开品目比旧又多累日与同官赏叹不》 宋·苏颂
应是圆玄降瑞精,散为穠丽遍邗城。
重苞叠蕊三春后,腻脸丰肌百态生。
一自毫堂甄异品,至今花谱续嘉名。
都缘尤物多奇变,岂为繁华逐世情。 -
2.《广陵芍药盛开品目比旧又多累日与同官赏叹不》 宋·苏颂
禀质由来自绝伦,谁将巧思变天真。
郑风谑赠缘情密,谢守翻阶得句新。
菊聚万铃樗大本,松添七鬣竹浮筠。
未知妍陋从何辨,等是生成一大钧。 -
3.《涂汉英学诗二十余年矣挟近作来示赏叹之次俾》 宋·曾丰
三厄五穷能养诗,养之成熟气混夷。
不知胸次是三代,可与笔端为四时。
收拾性情归大朴,发挥风月出多仪。
勘符容有一未合,更把大通肯转移。 -
4.《燕尔馆破,屏风所画至精,人多叹赏题之》 唐·刘禹锡
画时应遇空亡日,卖处难逢识别人。
唯有多情往来客,强将衫袖拂埃尘。 -
5.《虞美人(与客赏海棠,忆去岁临川所赋,怅然有远宦之叹·晚过楚塞作)》 宋·管鉴
海棠花下春风里。
曾拚千场醉。
如今老去谩情多。
步绕芳丛无力、奈春何。
蜀乡不远长安远。
相向空肠断。
不如携客过西楼。
却是江山如画、可消忧。 -
6.《洪景卢赋素馨有遐陬不遇赏拔之叹戏作反之》 宋·黄公度
不入东风桃李群,结恨远在瘴江濆。
眼看南国添春色,天遣馀波及宝薰。
淡泊直疑梅失素,清幽欲与蕙争芬。
上林托足虽无地,犹有香名万里闻。