-
1.《郑典设自施州归》 唐·杜甫
吾怜荥阳秀,冒暑初有适。
名贤慎所出,不肯妄行役。
旅兹殊俗远,竟以屡空迫。
南谒裴施州,气合无险僻。 -
2.《奉使设宴戏掷笼筹》 唐·朱湾
今日陪樽俎,良筹复在兹。
献酬君有礼,赏罚我无私。
莫怪斜相向,还将正自持。
一朝权入手,看取令行时。 -
3.《念奴娇(冬日赏菊次前韵)》 宋·姚述尧
霜风初过,正仙吏微吟,诗喉清咽。
静对南山真赏处,秋后一亭花月。
翠簇香裀,光摇金胜,玉女肌凝雪。
花有黄白相间。 -
4.《丁未孟秋夜月明如中秋因思范公守南阳赏月及》 宋·孙介
先生赤壁舟中赋,老子百花洲上歌。
古人不负此明月,今我当如此月何。
连宵风雨暑欲尽,碧玉万里谁新磨。
冰盘无声出海底,荡漾六合生金波。 -
5.《季怀设醴且示佳篇再赋一章以酬五咏》 宋·周必大
卯饮高楼彻暮霞,绝胜茅屋己公茶。
篛包句好逢真赏,荷叶瓯深称嫩芽。
诗老坐中容我辈,朝贤乞处藉君家。
从来佳茗如佳什,屡酌新烹味转嘉。 -
6.《得台檄视堰至上皇设黄籙会北友自无而于得孙》 宋·程公许
肃敞芝坛大面峰,拟凭方寸逆璇穹。
夜窗滴尽三更雨,晓雾吹开万壑风。
孤鹤上来随伴去,十龟相农赏心同。
未应佳气高台擅,一览西岷面势雄。 -
7.《戴时可家赏木芙蓉花醉赋》 宋·陈著
西风不是芳菲节,木落山空景凄切。
赖有桂菊聊记时,殿后拒霜花始发。
我携樽酒来问花,花于此时擅奇绝。
先白后红知物变,有色无香自韵别。 -
8.《郊庙歌辞·武后大享昊天乐章》 唐·佚名
大阴凝至化,真耀蕴轩仪。
德迈娥台敞,仁高姒幄披。
扪天遂启极,梦日乃升曦。
瞻紫极,望玄穹。 -
9.《旅馆雪晴,又睹新月,众兴所感,因成杂言》 唐·权德舆
寥寥深夜雪初晴,楼上云开月渐明。
池中片影依稀见,帘外清光远近生。
皎皎晴空疑破镜,广庭积素偏相映。 -
10.《前相国赞皇公早葺平泉山居暂还憩…十四首奉寄》 唐·裴潾
动复有原,进退有期。
用在得正,明以知微。
夫惟哲人,会且有归。 -
11.《余昔自西滨得兰数本移艺于庭亦既逾岁…遂寄情于此》 唐·温庭筠
寓赏本殊致,意幽非我情。
吾常有流浅,外物无重轻。
各言艺幽深,彼美香素茎。
岂为赏者设,自保孤根生。 -
12.《宫词(梨园子弟以下四十一首一作王珪诗)》 唐·花蕊夫人
五云楼阁凤城间,花木长新日月闲。
三十六宫连内苑,太平天子住昆山。
会真广殿约宫墙,楼阁相扶倚太阳。
净甃玉阶横水岸,御炉香气扑龙床。 -
13.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
14.《妙喜寺达公禅斋寄李司直公孙、房都曹德裕…四十二韵》 唐·皎然
我祖传六经,精义思朝彻。
方舟颇周览,逸书亦备阅。
墨家伤刻薄,儒氏知优劣。
弱植庶可凋,苦心未尝辍。 -
15.《览古十四首》 唐·吴筠
圣人重周济,明道欲救时。
孔席不暇暖,墨突何尝缁。
兴言振颓纲,将以有所维。
君臣恣淫惑,风俗日凋衰。 -
16.《奉酬袭美先辈吴中苦雨一百韵》 唐·陆龟蒙
微生参最灵,天与意绪拙。
人皆机巧求,百径无一达。
家为唐臣来,奕世唯稷卨.只垂青白风,凛凛自贻厥。
犹残赐书在,编简苦断绝。 -
17.《成相杂辞》 先秦·佚名
请成相。
世之殃。
愚暗愚暗堕贤良。
人主无贤。 -
18.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
19.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
20.《临江仙(和元规览杨羲传)》 宋·张继先
自古清真灵妙降,安妃来就杨君。
因缘冥会异常伦。
仙风聊设相,真道本无亲。
惟有元规能访问,深将此意相闻。
大家宜赏缀新文。
免教尘世士,诮笑上天人。