-
1.《与王二十一员外涯游昭成寺》 唐·孟郊
洛友寂寂约,省骑霏霏尘。
游僧步晚磬,话茗含芳春。
瑶策冰入手,粉壁画莹神。
赪廓芙蓉霁,碧殿琉璃匀。
玄讲岛岳尽,渊咏文字新。
屡笑寒竹宴,况接青云宾。
顾惭馀眷下,衰瘵婴残身。 -
2.《春归昌谷》 唐·李贺
束发方读书,谋身苦不早。
终军未乘传,颜子鬓先老。
天网信崇大,矫士常慅慅。
逸目骈甘华,羁心如荼蓼。 -
3.《昌谷诗(五月二十七日作)》 唐·李贺
昌谷五月稻,细青满平水。
遥峦相压叠,颓绿愁堕地。
光洁无秋思,凉旷吹浮媚。
竹香满凄寂,粉节涂生翠。 -
4.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。