-
21.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
22.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
巴陵韩希孟,淑质自天挺。
一为军中虏,视死犹一瞑。
自云瑚琏器,不肯作溺皿。
借此清江水,葬我全首领。 -
23.《至正壬辰之春余卧病始起遭时多故奔走山谷间》 明·胡翰
偶家长山下,遂与世途远。
泉声挂屋角,晓见池水满。
日出生清华,风来送余善。
大化无端倪,宁谓心有眼。
床头遗古书,岁月忽已晚。
玩之不能了,圣哲有忧患。 -
24.《晨起行园治蔬》 明·施渐
处疴情方愆,览籍亦棼结。
止迹丘樊间,喜与荷锄列。
晨星沐未遑,周葺幸余力。
夙英始敛华,密露若莹雪。 -
25.《睡起》 明·易恒
睡起唤茶犹未醒,强将物色与诗裁。
杨花易遣为萍去,春梦难冯化蝶来。
草信无名生自得,鹭知有性立还猜。
出门一笑忘情景,濯足清江坐碧苔。 -
26.《病起观书诀》 明·止庵法师
三十年余翰墨中,一编书诀伴衰翁。
赐丹曾起元常疾,旧冢宁论智永功。
碧海鱼龙春自化,故山猿鹤梦谁同。
如今短杖残阳里,闲数秋空断阵鸿。 -
27.《二十六日五更起行至磻溪未明》 宋·苏轼
夜入磻溪如入峡,照山炬火落惊猿。
山头孤月耿犹在,石上寒波晓更喧。
至人旧隐白云合,神物已化遗踪蜿。
安得梦随霹雳驾,马上倾倒天瓢翻。 -
28.《袁州化成岩李卫公谪居之地》 宋·戴复古
一岩端坐挹千峰,三两亭台胜概中。
江水骤生连夜雨,松声吹下半天风。
因思世故吾头白,独步林皋夕照红。
欲吐草茅忧国志,谁能唤起赞皇公。 -
29.《净慈显老为众行化,且示近所写真,戏题五绝》 宋·范成大
孤云野鹤本无求,刚被差充粥饭头。
担负一蒫牙齿债,钟鸣鼓响几时休。
冒雪敲冰乞米回,斋堂如海钵单开。
众中若有知恩者,一粒何曾咬破来? -
30.《秋怀十首末章稍自振起亦古义也》 宋·陆游
短蓑榜轻舟,时过野僧舍。
长衫挂数珠,亦入法华社。
平生无拣择,生死均早夜,余年犹几何,久已付造化。
常嫌乐天佞,却肯退之骂,君看佛骨表,自是无生话。 -
31.《晚起》 宋·陆游
卖剑捐书绝世缘,掩关高枕送流年。
久从道士学踵息,谁管门生嘲腹便。
化蝶飞时嗟昨梦,睡蛇去後喜安眠。
欠伸看起东窗日,也似金銮过八砖。 -
32.《春晚南堂晨起》 宋·陆游
春阳染柳条,春风落花片。
化工本无心,谁与催漏箭?俯仰财几时,梁间有雏燕。
人亦随物迁,苍然镜中面。
要当心铁石,先登酣百战。
我岂儿女哉,秋风感团扇! -
33.《化成院》 宋·陆游
翠围至化成,七里几千盘,肩舆掀泞淖,叹息行路难。
缘坡忽入谷,蜒蜿苍龙蟠。
孤塔插空起,双柟当夏寒。
飞屐到上方,渐觉所见宽。 -
34.《累日倦甚不能觞客睡起戏作》 宋·陆游
粉闇红荐樽俎薄,不如止酒得安眠。
无心已破浮生梦,有力聊轻造化权。
脱发满梳真老矣,断香萦几故翛然。
晚知古佛中边语,正合蒙庄内外篇。 -
35.《五更起坐》 宋·陆游
世间醉梦过浮生,谁肯披衣坐五更?煜煜心光回自照,绵绵踵息浩无声。
古人得意捐糟粕,痴子何知堕化城。
七十老翁须努力,邻鸡才唱又窗明。 -
36.《九月一日未明起坐》 宋·陆游
病骨清羸八十余,空斋凄冷五更初。
忽闻云表新来雁,起读灯前未竟书。
坐久屡传鸡喔喔,梦残犹化蝶蘧蘧。
葨功渐毕身无事,约束家童种晚蔬。 -
37.《二月十四日晓起看海棠八首》 宋·杨万里
花密无重数,看来眼转迷。
化为花世界,忘却日东西。 -
38.《寄谢蜀帅表起岩尚书阁学寄赠药物二首》 宋·杨万里
卧雪先生冰雪胸,小迂星履领元戎。
草堂衣钵风骚将,花屋笙箫造化工。
杜宇催归波正绿,海棠不睡烛斜红。
遨头未了词头下,四世重新六五公。 -
39.《寄袁起岩枢密,贺新除,仍谢送四缣井诗集,》 宋·杨万里
知已熙鸿化,阳和被九皋。
自怜今老病,无分恼钧陶。
独念东床客,犹沉左选曹。
春风半张纸,立地作宜敖。 -
40.《初晓明朗,忽然雾起,已而日出,光景奇怪》 宋·杨万里
明发望远山,一一粲可数。
幽人萌望心,便被山灵妒。
逡巡出神通,变化足惊怖。
初将兜罗绵,擘作霏微絮。