-
121.《丹阳行》 唐·孙逖
丹阳古郡洞庭阴,落日扁舟此路寻。
传是东南旧都处,金陵中断碧江深。
在昔风尘起,京都乱如燬. -
122.《奉和圣制庆玄元皇帝玉像之作应制》 唐·王维
明君梦帝先,宝命上齐天。
秦后徒闻乐,周王耻卜年。
玉京移大像,金箓会群仙。
承露调天供,临空敞御筵。
斗回迎寿酒,山近起炉烟。
愿奉无为化,斋心学自然。 -
123.《述华清宫五首》 唐·储光羲
上在蓬莱宫,莫若居华清。
朝朝礼玄阁,日日闻体轻。
大圣不私己,精禋为群氓。
上出蓬莱时,六龙俨齐首。 -
124.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
125.《石瓮寺》 唐·储光羲
遥山起真宇,西向尽花林。
下见宫殿小,上看廊庑深。
苑花落池水,天语闻松音。
君子又知我,焚香期化心。 -
126.《赠史昭》 唐·王昌龄
东林月未升,廓落星与汉。
是夕鸿始来,斋中起长叹。
怀哉望南浦,眇然夜将半。
但有秋水声,愁使心神乱。
握中何为赠,瑶草已衰散。
海鳞未化时,各在天一岸。 -
127.《赠史昭》 唐·王昌龄
东林月未升,廓落星与汉。
是夕鸿始来,斋中起长叹。
怀哉望南浦,眇然夜将半。
但有秋水声,愁使心神乱。
握中何为赠,瑶草已衰散。
海鳞未化时,各在天一岸。 -
128.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
129.《上云乐》 唐·李白
金天之西,白日所没。
康老胡雏,生彼月窟。
巉岩容仪,戍削风骨。
碧玉炅炅双目瞳,黄金拳拳两鬓红。 -
130.《赠卢征君昆弟》 唐·李白
明主访贤逸,云泉今已空。
二卢竟不起,万乘高其风。
河上喜相得,壶中趣每同。
沧州即此地,观化游无穷。
水落海上清,鳌背睹方蓬。
与君弄倒景,携手凌星虹。 -
131.《赠崔秋浦三首》 唐·李白
吾爱崔秋浦,宛然陶令风。
门前五杨柳,井上二梧桐。
山鸟下厅事,檐花落酒中。
怀君未忍去,惆怅意无穷。 -
132.《登敬亭山南望怀古赠窦主簿》 唐·李白
敬亭一回首,目尽天南端。
仙者五六人,常闻此游盘。
溪流琴高水,石耸麻姑坛。
白龙降陵阳,黄鹤呼子安。 -
133.《留别贾舍人至二首》 唐·李白
大梁白云起,飘飖来南洲。
裴回苍梧野,十见罗浮秋。
鳌抃山海倾,四溟扬洪流。
意欲托孤凤,从之摩天游。 -
134.《酬崔五郎中》 唐·李白
朔云横高天,万里起秋色。
壮士心飞扬,落日空叹息。
长啸出原野,凛然寒风生。
幸遭圣明时,功业犹未成。 -
135.《望庐山瀑布水二首》 唐·李白
西登香炉峰,南见瀑布水。
挂流三百丈,喷壑数十里。
欻如飞电来,隐若白虹起。
初惊河汉落,半洒云天里。 -
136.《商山四皓》 唐·李白
白发四老人,昂藏南山侧。
偃卧松雪间,冥翳不可识。
云窗拂青霭,石壁横翠色。
龙虎方战争,于焉自休息。 -
137.《姑孰十咏》 唐·李白
姑孰溪
爱此溪水闲,乘流兴无极。
漾楫怕鸥惊,垂竿待鱼食。
波翻晓霞影,岸叠春山色。 -
138.《拟古十二首》 唐·李白
青天何历历,明星如白石。
黄姑与织女,相去不盈尺。
银河无鹊桥,非时将安适。
闺人理纨素,游子悲行役。 -
139.《大梁亭会李四栖梧作》 唐·韦应物
梁王昔爱才,千古化不泯。
至今蓬池上,远集八方宾。
车马平明合,城郭满埃尘。
逢君一相许,岂要平生亲。 -
140.《学仙二首》 唐·韦应物
昔有道士求神仙,灵真下试心确然。
千钧巨石一发悬,卧之石下十三年。
存道忘身一试过,名奏玉皇乃升天。