-
1.《偈颂九十三首》 宋·释梵琮
太白禅师,全无伎俩。
一锡飞来,占断千嶂。
以中心树,建立圣像。
合水和泥,根生土长。
不用换骨脱胎,不须起模打样。
一段真实身心,脑后圆光万丈。 -
2.《偈颂二十九首》 宋·释云
参禅人,多逐妄,不用起模仍画样。
春风吹绽桃李花,淡烟疏雨笼青嶂。 -
3.《昭长老请赞》 宋·释法薰
全无孔窍,指桑骂柳。
瞎衲僧正眼,破东山暗号。
三点前,三点后。
起模画样已无端,一任傍人论好丑。 -
4.《尼了然干藏乞语》 宋·释法薰
三绕绳床眼未开,起模画样为安排。
葛藤椿子如成就,自有龙天出手椎。 -
5.《颂古十五首》 宋·释慧远
起模画样弄精魂,拂迹除踪更见人。
行到山穷山尽处,满天云散月华明。 -
6.《禅人写真求赞》 宋·释正觉
不是恁麽形像,刚地起模画样。
从来万法同根,穷竟虚空等量。
可是二浙说禅,分外三河口强。
深藏那里也烟蓑卧云,大用现前也风舟驾浪。 -
7.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
心月孤圆,光吞万像,起模画样。
光非照境,境亦非存,收拾不上,光境俱亡。 -
8.《荆州新秋病起杂题一十五首·病起见苔钱》 唐·齐己
病起见苔钱,规模遍地圆。
儿童扫不破,子母自相连。
润屋何曾有,缘墙谩可怜。
虚教作铜臭,空使外人传。 -
9.《秋夜病起怀端叔作诗寄之》 宋·秦观
寝瘵当老秋,入夜庭轩空。
天光脆如洗,月色清无缝。
风飙戾戾轻,露气霏霏重。
檐花伴徐步,笼烛窥孤讽。 -
10.《病起荆江亭即事十首》 宋·黄庭坚
张子耽酒语蹇吃,闻道颍州又陈州。
形模弥勒一布袋,文字江河万古流。 -
11.《病起十首》 宋·刘克庄
有粟二囷书数厨,一生受用小规模。
要令后裔师吾俭,不愿多财使尔愚。
旋作续书传福畴,偶成小楷付官奴。
自惭未至韩公地,老语谆谵谩劝符。 -
12.《相和歌辞·饮马长城窟行》 唐·袁朗
朔风动秋草,清跸长安道。
长城连不穷,所以隔华戎。
规模惟圣作,荷负晓成功。
鸟庭已向内,龙荒更凿空。 -
13.《赋饮马长城窟》 唐·袁朗
朔风动秋草,清跸长安道。
长城连不穷,所以隔华戎。
规模惟圣作,负荷晓成功。
鸟庭已向内,龙荒更凿空。 -
14.《登北邙还望京洛》 唐·郑世翼
步登北邙坂,踟蹰聊写望。
宛洛盛皇居,规模穷大壮。
三河分设险,两崤资巨防。
飞观紫烟中,层台碧云上。 -
15.《扈从出长安应制》 唐·沈佺期
汉宅规模壮,周都景命隆。
西宾让东主,法驾幸天中。
太史占星应,春官奏日同。
旌门起长乐,帐殿出新丰。 -
16.《登白马山护明寺》 唐·孔德绍
名岳标形胜,危峰远郁纡。
成象建环极,大壮阐规模。
层台耸灵鹫,高殿迩阳乌。
暂同游阆苑,还类入仙都。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
19.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
20.《念奴娇》 宋·秦观
满天风雪,向行人、做出征途模样。
回首家山才咫尺,便有许多离况。
少岁交游,当时风景,喜得重相傍。
一樽谈旧,骊驹门外休唱。