-
1.《自抚至袁连日雨霰风雪一首》 宋·刘克庄
穷腊天地闭,云气匝野垂。
何况袁抚间,积潦盈路歧。
寸晷拔寸步,一堠费一时。
忽跌落深淖,有似鸟着{左米右离}。 -
2.《赠城西谢知堂》 宋·白玉蟾
蓬莱山上神仙翁,道貌挺挺乔如松。
双眸炯炯黑於漆,脸边隐隐如桃红。
有时仰天笑开口,撮起崑崙归右手。
忽然虚空跌落地,不觉满腹藏星斗。 -
3.《赠奉议沈辽》 宋·张舜民
凫胫天生短,鹤胫本来长。
一朝有客欲断续,二物无地逃悲伤。
吾徒曾匪凫鹤匹,又取圣贤为学术。
解将轩冕等浮云,宁免傥来并执一。 -
4.《愁剧忽失笑》 宋·蒲寿宬
愁剧忽失笑,不觉心夷然。
量珠成斗笑不卖,鎔金为海愁不煎。
蜜蜂与蓼虫,生死甘苦缘。
今也不为乐,人有几百年。
士龙莫笑跌落水,水中不著此笑仙。 -
5.《贺新郎(僧如梵摘阮)》 宋·李好古
人物风流远。
忆当年、江东跌宕,知音南阮。
惯倚胡床闲寄傲,妥腹难凭琴桉。
妙制拥、银蟾光满。 -
6.《莺啼序(赵宜可以余讥其韵,苦心改为之,复和之)》 宋·刘辰翁
愁人更堪秋日,长似岁难度。
相携去、晼晚登高,高极正犯愁处。
常是恨、古人无计,看今人痴绝如许。
但东篱半醉,残灯自修菊谱。 -
7.《恨赋》 南北朝·江淹
试望平原,蔓草萦骨,拱木敛魂。
人生到此,天道宁论?于是仆本恨人,心惊不已。
直念古者,伏恨而死。
至如秦帝按剑,诸侯西驰。 -
8.《述言》 明·刘仁本
桓桓杨将军,落落真英杰。
亹亹却红巾,凛凛持金节。
保障东南区,边疆靡蹉跌。
大功曾未成,身名遽磨灭。
谁令养虓虎,逾圈乃自啮。
¤ -
9.《国宾黄先生之官义乌主簿赋诗奉赠》 明·王祎
黄君古君子,制行粹且夷。
恂恂美仪矩,蔼蔼赡文辞。
峨冠映长鬛,大布以为衣。
去岁应辟举,来自盱江湄。 -
10.《宝剑篇》 明·薛蕙
昔闻欧冶铸宝剑,冶中蛟龙欻挥霍。
冶开火歇蛟龙失,黯黯青云吐芒锷。
赤山丹液色郁勃,白帝金精气萦薄。
翠珉磨出冰洞明,宝鞘装成金错落。 -
11.《病愈》 宋·陆游
秋夕高斋病始轻,物华凋落岁峥嵘。
蟹黄旋擘馋涎堕,酒渌初倾老眼明。
提笔诗情还跌宕,倒床药裹尚纵横。
闲愁恰似憎人睡,又起挑灯听雨声。 -
12.《游三井观》 宋·陆游
三井久知名,暇日偶一访。
栋宇坏欲尽,基址尚闳壮。
画墙皆国工,烟云俨天仗,旌旄亚戈戟,佩玉杂弓*。
太古实杰作,笔落九天上,吴生名擅世,睥睨未肯让。 -
13.《蜀苑赏梅》 宋·陆游
十里温香扑马来,江头还见去年梅。
喜开剩欲邀明月,愁落先教扫绿苔。
跌宕放翁新醉墨,凄凉废苑旧歌台。
盛衰自古无穷事,莫向昆明叹劫灰。 -
14.《题严州王秀才山水枕屏》 宋·陆游
我行天下路几何,三巴小益山最多:翠崖青嶂高嵯峨,红栈如带萦岩阿;下有骇浪千盘涡,一跌性命委蛟鼍。
日驰三百一乌骡,雪压披毡泥满靴。
驿亭沃酒醉脸酡,长笛腰鼓杂巴歌。
大散关上方横戈,岂料世变如翻波,东归轻舟下江沱,回首岁月悲蹉跎。 -
15.《睡起作帖数行》 宋·陆游
睡余得清风,起坐傍书几;日长谁语言,赖此管城子。
欣然共游戏,一笑我忘尔。
群鸿偶下集,但怪惊不起。
古来翰墨事,著意更可鄙。 -
16.《记九月二十六夜梦》 宋·陆游
海山万峰郁参差,宫殿插水蟠蛟螭。
碧桃千树自开落,飞桥架空来者谁?桐枝高耸宿丹凤,莲叶半展巢金龟。
和风微度宝筝响,永日徐转帘阴移。
西厢恍记旧游处,素壁好在寻春诗。 -
17.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。 -
18.《天赐白》 宋·周邦彦
君不见书生镌羌勒兵人,羌来薄城束缚急。
蜡丸飞出辞大家,帐下健儿纷雨位。
凿沙到石终无水,扰扰万人如渴蚁。
挽絙窃出两将军,敌箭随来风掠耳。 -
19.《题东家壁》 宋·陈与义
斜阳步屧过东家,便置清樽不煮茶。
高柳光阴初罢絮,嫩凫毛羽欲成花。
群公天上分时栋,闲客江边管物华。
醉里吟诗空跌宕,借君素壁落栖鸦。 -
20.《怀旧诗 伤王融》 南北朝·沈约
元长秉奇调。
弱冠慕前踪。
眷言怀祖武。
一篑望成峯。
途艰行易跌。
命舛志难逢。
折风落迅羽。
流恨满青松。