-
1.《偈颂十一首》 宋·释了演
踢倒飞来回首去,倒骑佛殿出皇都。
须知此外封疆阙,八面腾腾任卷舒。 -
2.《诉衷情(五之三)》 宋·王安石
茫然不肯住林间。
有处即追攀。
将他死语图度,怎得离真丹。
浆水价,匹如闲。
也须还。
何如直截,踢倒军持,赢取沩山。 -
3.《自颂》 宋·孟珙
有生必有灭,无庵无可说。
踢倒玉崑崙,夜半红日出。 -
4.《偈颂七十一首》 宋·释了惠
玄中之玄,妙中之妙。
识其渊源,得其枢要。
普化踢倒饭床,水潦呵呵大笑。 -
5.《颂古三十一首》 宋·释如本
净瓶踢倒赢山子,体用全彰迈古今。
洞彻玄关垂手处,到头须是遇知音。 -
6.《偈颂一百四十一首》 宋·释师范
三门佛殿,一见便见。
踢倒净瓶,撼动门扇。 -
7.《送孚藏主归江西》 宋·释惟一
云卧胸中蟠万卷,舌端笔端皆具眼。
评今论古知几何,寥寥百年骨不冷。
有孙挺特尤掀腾,富有蕴藉如弗能。
韬光铲彩事枯硬,不学乃翁牵葛藤。 -
8.《金刚随机无尽颂·无断无灭分第二十七》 宋·释印肃
境上绝追寻,见境便生心。
踢倒净瓶了,沩山创佛林。 -
9.《颂断觜瓶》 宋·释印肃
心法无断灭,踢倒一净瓶。
华林不奈何,不脱声色名。
真如俱是戏,心境一等平。
不落有无用,三昧本空清。 -
10.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
11.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
12.《恩波桥》 宋·陈延龄
富春胜趣景一幅,四面好山青簇簇。
浙江逶迤向东来,千里平铺鸭头绿。
老夫作官从此游,恩波阁道如虹浮。
凭栏夜半玩星斗,全稽分夜天南头。 -
13.《偈颂一百五十首》 宋·释心月
上刀山,攀剑树。
双暗双明,裂开捻聚。
倒跨杨岐三脚驴,踢断岩头末后句。
谁是其人,目前荐取。 -
14.《偈颂十二首》 宋·释如净
夜半乌鸡抱鹄卵,天明生出个老鹳。
毛长觜短鹭鹚形,飞起一天星斗乱。
一拳拳倒黄鹤楼,一踢踢翻鹦鹉洲。
咄,篱边燕雀空啾啾。