-
221.《句》 宋·赵汝回
屈原一点沉湘恨,李白三生捉月身。
-
222.《挽赵秋晓》 宋·赵时清
诸老凋零不忍闻,奈何天又夺斯人。
汉初贾谊曾前席,晋后渊明耻屈身。
尚想醉归松路月,可堪梦断草池春。
同宗闻讣尤伤感,老泪无多暗损神。 -
223.《家园示弟槱》 宋·郑樵
只身空后死,千卷未酬恩。
不辱看来世,贪生托立言。
无家称马粪,何史世龙门。
负名今愁晚,中宵吊屈原。 -
224.《书义倡传后》 宋·钟明
洞庭之南潇湘浦,佳人娟娟隔秋渚。
门前冠盖但如云,玉貌当年谁为主。
风流学士淮海英,解作多情断肠句。
流传往往过湖岭,未见谁知心已赴。 -
225.《满江红 次元复初韵》 未知·曹伯启
四十年间,问何似、古人方略。
时自笑、致身无策,疗贫无药。
世事从来如意少,宦情已比当年薄。
更不须、勋业镜中看,今非昨。 -
226.《哭夫诗百首(录十首)》 明·薄少君
上帝征贤相紫宸,赋楼何足屈君身。
仙才天上原来少,故取凡间学道人。 -
227.《鸣凤行赠杨给事惟仁》 明·丰坊
君不见精卫一小鸟,衔石翻飞东海头。
不知身微海复巨,悲鸣誓欲填洪流。
又不见螳螂奋臂当车辙,辙不可回躯已裂。
安得长遇越勾践,式蛙厉士皆激烈。 -
228.《赠梁五兄》 明·陆之裘
太常画品称绝俗,海外皆传夏公竹。
房栊有女十五人,兰佩云鬟总如玉。
夫人贤德妇中英,伯夏乃是夫人生。
尚宝当年阅诸女,独指伯夏劳经营。 -
229.《遁游方丈歌为刘嗣庭赋》 明·蒲庵禅师
吾爱淮南王,种桂小山里。
日与八公徒,虚游闲遁世。
刘郎今是淮南孙,束书不谒诸侯门。
东望蓬莱觅方丈,扶摇欲驾天池鹍。 -
230.《唐污甫再过》 明·秋潭舷公
越客重过岁五移,鹿田祠下久栖迟。
至今贫贱身谁屈,如旧饥寒心自知。
远涧竹泉秋后别,孤峰云径晓来思。
所嗟咫尺稀相见,君若还山那可期。 -
231.《塞下曲》 明·田艺蘅
黑风卷沙平太行,辕门列戟飞秋霜。
敲冰饮马万蹄裂,旄头白日寒无光。
胡笳叫屈角声死,短兵战过交河水。
不恤身为塞下磷,孤光还照长城里。 -
232.《行路难·倚剑且勿叹》 未知·王偁
倚剑且勿叹,听我《行路难》。
世途反覆多波澜,焦原九折未为艰。
君不见汉谣斗粟歌未阑,长门一夕秋草残。
骨肉之恩尚如此,何况他人方寸间。 -
233.《寄长蘅二首》 明·王志坚
少小事编摩,谓可操左契。
及乎当得失,辄非向所计。
年来变态屡,追时殆如谜。
屈伸苟不爽,冥冥失权势。 -
234.《古木寒鸦图》 明·谢铎
悬崖老树如悬藤,虬枝屈铁相崚嶒。
阴风昼号不作雨,众鸟辟易争奔崩。
寒鸦何来色悲壮,两两枝头屹相向。
仰参寥廓失狐疑,熟视烟云欲狼抗。 -
235.《夜游曲》 明·袁宗
青天云去如平湖,银河界空月明孤。
百花飘香柳垂影,千金一刻谁能沽。
危城移更起琼箭,华屋向月开铜铺。
青丝绾结白玉壶,酒倾凿落金芙蕖。 -
236.《义门郑仲舒先生得请归浦江余於先生同里且亲》 明·张孟兼
郑公去年离北平,束书抱病来南京。
城隅解后喜且惊,开颜握手言再生。
自从南北屦构兵,日夜怅望乡关情。
几回寄书雁南征,中心摇摇若悬旌。 -
237.《七年元日对酒五首》 唐·白居易
庆吊经过懒,逢迎拜跪迟。
不因时节日,岂觉此身羸?
众老忧添岁,余衰喜入春。
年开第七秩,屈指几多人? -
238.《竹枝歌》 宋·苏轼
苍梧山高湘水深,中原北望度千岑。
帝子南游飘不返,惟有苍苍枫桂林。
枫叶萧萧桂叶碧,万里远来超莫及。
乘龙上天去无踪,草木无情空寄泣。 -
239.《王晋卿作烟江叠嶂图仆赋诗十四韵晋卿和之语》 宋·苏轼
爱之义也山中举头望日边,长安不见空云烟。
归来长安望山上,时移事改应潸然。
管弦去尽宾客散,惟有马埒编金泉。
渥洼故自千里足,要饱风雪轻山川。 -
240.《吊天竺海月辩师三首》 宋·苏轼
欲寻遗迹强沾裳,本自无生可得亡。
今夜生公讲堂月,满庭依旧冷如霜。
生死犹如臂屈伸,情钟我辈一酸辛。
乐天不是蓬莱客,凭仗西方作主人。
欲访浮云起灭因,无缘却见梦中身。
安心好住王文度,此理何须更问人。