-
181.《与陈伯之书》 南北朝·丘迟
迟顿首陈将军足下:无恙,幸甚,幸甚!将军勇冠三军,才为世出,弃燕雀之小志,慕鸿鹄以高翔!昔因机变化,遭遇明主,立功立事,开国称孤。
朱轮华毂,拥旄万里,何其壮也!如何一旦为奔亡之虏,闻鸣镝而股战,对穹庐以屈膝,又何劣邪!寻君去就之际,非有他故,直以不能内审诸己,外受流言,沈迷猖蹶,以至于此。
圣朝赦罪责功,弃瑕录用,推赤心于天下,安反侧于万物。
将军之所知,不假仆一二谈也。 -
182.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
183.《送东阳马生序》 明·宋濂
余幼时即嗜学。
家贫,无从致书以观,每假借于藏书之家,手自笔录,计日以还。
天大寒,砚冰坚,手指不可屈伸,弗之怠。
录毕,走送之,不敢稍逾约。 -
184.《拟孙权答曹操书》 宋·苏轼
权白孟德足下:辱书开示祸福,使之内杀子布,外擒刘备以自效。
书辞勤款,若出至诚,虽三尺童子,亦晓然知利害所在矣。
然仆怀固陋,敢略布。
昔田横,齐之遗虏,汉高祖释郦生之憾,遣使海岛,谓横来大者王,小者侯,犹能以刀自刭,不肯以身辱于刘氏。 -
185.《梅花岭记》 清·全祖望
顺治二年乙酉四月,江都围急。
督相史忠烈公知势不可为,集诸将而语之曰:“吾誓与城为殉,然仑皇中不可落于敌人之手以死,谁为我临期成此大节者?”副将军史德威慨然任之。
忠烈喜曰:“吾尚未有子,汝当以同姓为吾后。
吾上书太夫人,谱汝诸孙中。 -
186.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
187.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
188.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
189.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
190.《道逢散遣之卒云讲和退师无所用之矣辄以二》 宋·宗泽
翁拥麾幢我为儿,剩闻窃睹皆兵机。
其中袭击不容瞬,飙行电制犹逶迤。
戎人长驱越大河,天下震惊观阙危。
肉食之谋殊未臧,我愤切骨其谁知。 -
191.《七古·送纵宇一郎东行》 现代·毛泽东
云开衡岳积阴止,天马凤凰春树里。
年少峥嵘屈贾才,山川奇气曾钟此。
君行吾为发浩歌,鲲鹏击浪从兹始。
洞庭湘水涨连天,艟艨巨舰直东指。 -
192.《卜居》 先秦·屈原
屈原既放,三年不得复见,竭知尽忠,而蔽鄣於谗,心烦虑乱,不知所从。
乃往见太卜郑詹尹曰:
“余有所疑,原因先生决之。 -
193.《观棋大吟》 宋·邵雍
人有精游艺,予尝观弈棋。
筭馀知造化,着外见几微。
好胜心无已,争先意不低。
当人尽宾主,对面如蛮夷。 -
194.《赠枣腆诗》 魏晋·石崇
久官无成绩。
栖迟于徐方。
寂寂守空城。
悠悠思故乡。 -
195.《留题灵岩寺》 宋·卞育
屈指数四绝,四绝中最幽。
此景冠天下,不独奇东州。
夜月透岩白,乱云和雨收。
甘泉泻山腹,圣日穿岩头。 -
196.《卧病旬日未己闲书所感》 清·黄宗羲
此地那堪再度年,此身惭愧在灯前。
梦中失哭儿呼我,天末招魂鸟降筵。
好友多从忠节传,人情不尽绝交篇。
于今屈指几回死,未死犹然被病眠。 -
197.《沁园春·金虎鸣秋》 宋·黄人杰
金虎鸣秋,玉龙ㄏ月,天气正凉。
应梦熊时侯,叶丹苔碧,栖鸾亭馆,桔绿橙黄。
人在兰台公子上,更身寄风流屈宋卿。
登赏处,记含情纾思,曾赋高唐。 -
198.《遣怀五首寄致道》 宋·谢直
君子不谋食,士固食於人。
饥饿自有责,何足烦吾神。
拂几展我书,熟读困蹇屯。
羲问与周孔,可鉴道屈信。
欢欢眼中事,悠悠尘间身。 -
199.《次韵叔时述怀》 宋·陈深
文学渊源百行馀,浮夸深陋汉相如。
性灵偏爱居山水,才大难堪奉简书。
毛义仕来身暂屈,扬雄老矣计全疏。
强颜微禄营甘旨,已约烟霞共结庐。 -
200.《依韵和吴起季见寄》 宋·李兼
骐骥瘦,驽骀肥,不如占我白石矶。
出无车,食无肉,宁复羡渠黄金屋。
叔孙礼乐何纷纶,两生不行岂徒云。
丈夫结交半天下,几人沮溺同耕云。