-
421.《兰花》 宋·董嗣杲
芳友幽栖九畹阴,花柔叶劲怯深寻。
谢家毓取阶庭秀,屈子纫归泽国吟。
百奔混林尊异种,一清传世绝同心。
身悝风露甘修洁,谁托斯馨欲援琴。 -
422.《清明日晚阴》 宋·董嗣杲
跧伏性易屈,口强心无主。
今日届清明,此身客湓浦。
花草各自芳,谁能问园圃。
客怀值佳时,冶游有何睹。 -
423.《和至卿叙述三首》 宋·王炎
襟期难与俗人论,摆落浮名莫绊身。
妙理自能中酒圣,清谈不肯问钱神。
世情一任手翻覆,此道元如肘屈伸。
隐约形容不枯槁,只应胸次有阳春。 -
424.《吕待制所居八咏·醉松》 宋·王炎
虬髯铁干老嶙峋,气格俨然冠剑臣。
应为孤高多绝物,未妨偃蹇且全身。
雪中屈折如颓玉,雨后淋漓又吐茵。
抚手摩挲三叹息,世间那有独醒人。 -
425.《送许士龙秘校》 宋·王炎
南山雾豹隐,北海风鹏飞。
显晦不在人,屈伸各有时。
之子后来秀,蹑屩飘长裾。
俗眼变青白,论士相目皮。 -
426.《谢黄子山贺得孙》 宋·王炎
侵寻及颓龄,忧患催霜须。
是身如老木,枯枿生孙枝。
自念非逸少,屈指无七之。
日愿谷丰下,今见凤有儿。 -
427.《再和前韵三首》 宋·王炎
小屈青云富贵身,翻翻倦脚踏街尘。
黑貂久敝岁云晚,鸿雁不来家有亲。
客路山川聊缓带,天关虎豹莫憎人。
一寒元是功名兆,落笔能回桃李春。 -
428.《和王明府见寄》 唐·徐铉
时情世难消我道,薄宦流年厄此身。
莫叹京华同寂寞,曾经年代革共漂沦。
对山开户唯求静,贳酒留宾不道贫。
善政空多尚淹屈,不知谁是解忧民。 -
429.《黄鹤洞中仙 鸣鹤馀音卷四之》 元·马钰
终日驾盐车,鞭棒时时打。
自数精神久屈沉,如病马。
怎得优游也。
伯乐祖师来,见后频嗟呀。
巧计多方赎了身,得志马。
须报师恩也。 -
430.《卜算子 带喝马一声》 元·马钰
终日驾盐车,鞭棒时时打。
自叹精神久屈沉,如病马。
怎得长游冶。
伯乐相师来,见后频嗟讶。
巧计多方赎了身,得志马。
须报师恩也。 -
431.《林若愚七十》 宋·陈藻
思我从网山,问道红泉市。
托翁自渔溪,饷我百余里。
数穷初值变,巢穴夜焚毁。
我恰还君家,晓霜失行李。 -
432.《次韵回叔经》 宋·陈藻
从来剽窃为场屋,直是无繇识古书。
屈指罕能官显达,到头剩得腹空虚。
君今身计非谋禄,地有人耕免荷锄。
高适学诗看更晚,才名何患不相如。 -
433.《清晖行》 宋·陈藻
主翁不解饱,安事园池游。
从知莲社侣,所乐在清修。
我忆少壮日,未多禅悦优。
独醒对佳景,愁纹上眉头。 -
434.《勉隐者》 宋·释智圆
潺潺涧中水,不入贪夫耳。
茫茫陌上尘,不沾静者身。
静者贵寡欲,贪夫常患贫。
躁进陷邪佞,洁已废大伦。
况当文明时,草泽罗贤人。
行道尚中庸,蠖屈宜求伸。 -
435.《程枢密父待制挽词二首》 宋·项安世
忆送双旌帝北门,岂知此别是终身。
项亭诗到鲜于锦,羊岘书来暖似春。
只有死当封晋魏,不令生得定燕秦。
世间荣事翻成屈,独抱功名向古人。 -
436.《贺杨枢密新建贡院三十韵》 宋·项安世
楚囿七泽荒南云,三江五湖同吐吞。
杞梓橘柚杶干柏,芷蓠椒桂蘼兰荪。
天英地灵聚为人,魁壘诡异难具论。
屈原离骚二十五,句句字字皆瑶琨。 -
437.《江陵为浏阳柳氏作云山书院歌》 宋·项安世
山中何所有,云气长悠悠。
院中何所有,书册满高楼。
登楼看云复看书,千古万古同卷舒。
子于其间乐有馀,我今为子言其粗。 -
438.《送赵令赴江陵》 宋·项安世
平生所联赵景明,太阿出匣百壬死。
不令赤手□□□,亦合麻鞋见天子。
霜风猎猎鬓毛斑,万里水县菰蒲间。
妻儿称屈大夫笑,闭阁正用苏麻顽。 -
439.《代王侍郎送程尚书赴信州三首》 宋·张嵲
君王钟意抚斯民,不惜朝端屈老臣。
连锦麾毫千字宠,黄金横带万钉珍。
长安日近恩光迩,刺史天高惠政新。
我愧仙岩旧猿鹤,依然轩晚缚闲身。 -
440.《送人赴阙》 宋·张嵲
宗庙璵璠器,皇家柱石臣。
策名存紫府,佐世值昌辰。
德懋膺宸眷,才雄处要津。
文辞追贾马,宾望并荀陈。