-
461.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。 -
462.《次张鹏飞解官旧韵》 宋·方回
聚敛臣应愧直臣,暂閒身似胜官身。
险夷异路良难测,进退忘怀直任真。
万国山河封域广,九天日月照临新。
乌台凤沼登耆旧,屈指如公几正人。 -
463.《次韵宾旸张考坞观茶花》 宋·方回
头上洒酒巾,吹风行欹斜。
野径政自稳,世途殊未涯。
礼能致商皓,势足屈孟嘉。
君身独自由,时到山人家。 -
464.《为合密府判题赵子昂大字兰亭》 宋·方回
神奇变化莫若龙,屈蟠可藏螺谷中。
一声霹雳起头角,金鳞万丈横苍空。
右军禊帖不盈咫,善临摹者子赵子。
一觞一咏十九之,方如带玉满疋纸。 -
465.《再赠砚工杨全长句》 宋·方回
谁凿山中龙尾石,遍与人间供翰墨。
蛟螭妒嫉互盘踞,鬼神守护勤呵叱。
苟非其人不轻出,似觉天公深爱惜。
磨砚轻写俗文章,岂不青蝇污白璧。 -
466.《自释休官之意》 宋·方回
七载休官学老农,间关垂死脱兵锋。
折腰早觉身难屈,饶舌悬知世不容。
已幸栎阳归旧质,可能稷嗣冀新封。
时清犹作茹芝老,杜叟斯言我愿从。 -
467.《频醉》 宋·方回
红尘谪堕侍晨仙,屈指明年六十年。
身后不营埋骨地,春来频醉赏花天。
屡闻汉相诛东市,深羡周农服下田。
烜赫岂如常寂静,山中幸有酒如泉。 -
468.《送仇仁近持山村图求屋赀》 宋·方回
浪多年二十,是事弗如之。
老我初登第,闻君早解诗。
风霜悬齿颊,锦绣簇肝脾。
才是通漫刺,谁非献屈卮。 -
469.《送喻迪孺赴召》 宋·郭印
志士居环堵,常怀天下忧。
而况立王朝,为国当远谋。
中原乱戎马,骚扰十三秋。
宫阙翳草莽,井邑成墟丘。 -
470.《次韵德基效欧阳体作雪诗禁体物之字兼送表臣》 宋·李处权
朝来冻坐如缩龟,不闻打窗那得知。
江南地暖亦有此,惊心远自龙沙吹。
六一居士最能赋,东坡先生追撚髭。
腐儒得句亦起舞,砚寒沃笔浮轻澌。 -
471.《岁晚诸君送酒赋长歌以谢之》 宋·李处权
我有经纶天下之大志,陶冶万物之雄心。
上书几欲自藏达,君门无籍不可寻。
归来抚剑星斗近,老去援琴山水深。
混迹渔樵友麋鹿,兴发时为梁父吟。 -
472.《调李教授》 宋·李复
君不见屈平放逐南辞楚,憔悴行吟并江浦。
一闻鼓枻笑独醒,搔首低回愧渔父。
又不见渊明鼓泽投簪缨,退隐衡门依五柳。
凝尘满匣不鸣弦,头上接{上四下离}亲漉酒。 -
473.《送人赴雅州任》 宋·李复
去年送君走边州,今年送君入蜀道。
上官南北不自知,风卷孤云离海峤。
场屋争飞二十年,垂翼空归叹潦倒。
绿衣晚出外家来,一命初忻慰枯槁。 -
474.《客居》 宋·释文珦
借得空房住十春,野麋山鹿日相新。
宁嫌老景犹为客,却喜闲身不属人。
於转物时观世界,向无心处得天真。
深居谢绝曾非傲,朽钝形骸畏屈伸。 -
475.《地偏》 宋·释文珦
地偏人到稀,倦客老柴扉。
屈指同游尽,回头万事违。
石泉清梦枕,山月冷禅衣。
身与孤云合,无心自在飞。 -
476.《野性》 宋·释文珦
野性乐疏旷,从来厌风尘。
孤寒无所资,屈身随众人。
贵游弃疵贱,不能强相亲。
蹉跎三十年,客路常清贫。
晚来归山林,麋鹿为我邻。
万事不挂意,一一皆天真。
同流乃知此,难与俗子陈。 -
477.《抱节》 宋·释行海
凛凛清风上拂天,直持霜操透心坚。
最怜一种身难屈,燕雪餐毡十九年。 -
478.《偈二十二首》 宋·释子淳
屈指忻逢腊月八,释迦成道是斯辰。
二千年后追先事,重把香汤浴净身。 -
479.《缘识》 宋·宋太宗
若言笔法穷绝艺,书一字,至百字,八法从前亦非细。
分间布白要審详,浓淡均匀看可戏。
一则一,二则二, -
480.《灵岩寺偃松一首》 宋·苏籀
直哉十寻干,亭亭无附枝。
纡哉独纵肆,蟠据何离奇。
垂髯郁千霜,蛟臂犀兕皮。
揉刚为谦屈,至高而听卑。