-
1.《吴中代蜀客吟》 唐·施肩吾
身狎吴儿家在蜀,春深屡唱思乡曲。
峨眉风景无主人,锦江悠悠为谁绿。 -
2.《送人隐居(一作卢逸人隐居)》 唐·李群玉
棋局茅亭幽涧滨,竹寒江静远无人。
村梅尚敛风前笑,沙草初偷雪后春。
鹏鷃喻中消日月,沧浪歌里放心神。
平生自有烟霞志,久欲抛身狎隐沦。 -
3.《焦君以锦鸡为赠文彩可爱性复驯狎终日为家猫》 宋·张舜民
鲁恭感物性能驯,因把华虫赠里仁。
虽有文章堪悦目,却无言语解谋身。
只愁猫犬常窥汝,胡不山林远避人。
好在旧笼还旧主,便当归放涧之滨。 -
4.《出为豫章郡途次庐山东岩下》 唐·张九龄
兹山镇何所,乃在澄湖阴。
下有蛟螭伏,上与虹蜺寻。
灵仙未始旷,窟宅何其深。
双阙出云峙,三宫入烟沉。 -
5.《留别山中温古上人兄并示舍弟缙》 唐·王维
解薜登天朝,去师偶时哲。
岂惟山中人,兼负松上月。
宿昔同游止,致身云霞末。
开轩临颍阳,卧视飞鸟没。 -
6.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
7.《赠怀一上人》 唐·崔颢
法师东南秀,世实豪家子。
削发十二年,诵经峨眉里。
自此照群蒙,卓然为道雄。
观生尽入妄,悟有皆成空。 -
8.《送子婿崔真甫、李穆往扬州四首》 唐·刘长卿
渡口发梅花,山中动泉脉。
芜城春草生,君作扬州客。
半逻莺满树,新年人独远。
落花逐流水,共到茱萸湾。 -
9.《酬滁州李十六使君见赠》 唐·刘长卿
满镜悲华发,空山寄此身。
白云家自有,黄卷业长贫。
懒任垂竿老,狂因酿黍春。
桃花迷圣代,桂树狎幽人。
幢盖方临郡,柴荆忝作邻。
但愁千骑至,石路却生尘。 -
10.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
11.《对雪奉饯任城六父秩满归京》 唐·李白
龙虎谢鞭策,鹓鸾不司晨。
君看海上鹤,何似笼中鹑。
独用天地心,浮云乃吾身。
虽将簪组狎,若与烟霞亲。 -
12.《金门答苏秀才》 唐·李白
君还石门日,朱火始改木。
春草如有情,山中尚含绿。
折芳愧遥忆,永路当日勖。
远见故人心,平生以此足。 -
13.《送蔡希曾都尉还陇右,因寄高三十五书记》 唐·杜甫
蔡子勇成癖,弯弓西射胡。
健儿宁斗死,壮士耻为儒。
官是先锋得,材缘挑战须。
身轻一鸟过,枪急万人呼。 -
14.《赠王二十四侍御契四十韵(王契,字佐卿,京兆人)》 唐·杜甫
往往虽相见,飘飘愧此身。
不关轻绂冕,俱是避风尘。
一别星桥夜,三移斗柄春。
败亡非赤壁,奔走为黄巾。 -
15.《谷口新居寄同省朋故》 唐·钱起
种黍傍烟溪,榛芜兼沮洳。
亦知生计薄,所贵隐身处。
橡栗石上村,莓苔水中路。
萧然授衣日,得此还山趣。
汲井爱秋泉,结茅因古树。
闲云与幽鸟,对我不能去。
寄谢鸳鹭群,狎鸥拙所慕。 -
16.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。 -
17.《门箴》 唐·卢仝
贪残奸酗,狡佞讦愎,身之八杀。
背惠,恃己,狎不肖,妒贤能,命之四孽。
有是有此予敢辞,无是无此予之师,一日不见予心思。
思其人,惧其人。
其交其难,敢告于门。 -
18.《阳城驿》 唐·元稹
商有阳城驿,名同阳道州。
阳公没已久,感我泪交流。
昔公孝父母,行与曾闵俦。
既孤善兄弟,兄弟和且柔。 -
19.《答姨兄胡灵之见寄五十韵》 唐·元稹
忆昔凤翔城,龆年是事荣。
理家烦伯舅,相宅尽吾兄。
诗律蒙亲授,朋游忝自迎。
题头筠管缦,教射角弓騂. -
20.《和李校书新题乐府十二首·上阳白发人》 唐·元稹
天宝年中花鸟使,撩花狎鸟含春思。
满怀墨诏求嫔御,走上高楼半酣醉。
醉酣直入卿士家,闺闱不得偷回避,