-
1.《京兆杜婴大醇能读书其言近庄其为人旷达而廉》 宋·王安石
萧瑟野衣巾,能忘至老贫。
避嚣依市井,蒙垢出埃尘。
接物工齐物,劳身耻为身。
伤心宿昔地,不复见斯人。 -
2.《哭郑君瑞长官二首》 宋·刘克庄
自解铜章后,终身耻折腰。
偶然安旧隐,非不恋清朝。
薪水才能给,弓旌未易招。
坟山梅似雪,犹足配清标。 -
3.《送丘都承》 宋·洪咨夔
艺祖立鳌极,腹心赵书记。
披图指幽燕,翰死谁可继。
异时拾空城,中国坐自弊。
伊吾纷抵掌,须作根本计。 -
4.《利路提刑亡伯郎中挽词二首》 宋·苏辙
好学先乡党,登科复妙年。
谁为耆旧传,最处缙绅先。
沦谢今亡矣,风流孰继焉。
魂归食里社,世世仰仁贤。 -
5.《利路提刑亡伯郎中挽词二首》 宋·苏辙
晚岁官仍困,终身耻自言。
廉明汉循吏,仁爱郑公孙。
赤县朝称理,衡山德共尊。
远人应罢市,处处有遗恩。 -
6.《和宋永兄爱日楼见寄八首》 宋·黄公度
秋心惊杵急,远目见潮回。
衰日可爱也,楚风真快哉。
卷开前圣对,竹动故人来。
去鲁迟休怪,谋身耻自媒。 -
7.《寄答潘文叔并属恭叔五首》 宋·赵蕃
主簿舍徙说,御史身耻呈。
夫岂为异与,义理可不明。
嗟哉后来者,窥逾多丧贞。
所以使古人,炯炯长擅名。 -
8.《挽武刚录能》 宋·王迈
世科赫奕登相续,官守端方石介如。
无节能开河内禀,进身耻觅帝城书。
秩终九品人称屈,善积千年庆有余。
马耳家声无失坠,二雏努力大门闾。 -
9.《毛遂》 宋·徐钧
一立谈间定合从,真能脱颖出囊中。
当时若顾呈身耻,馀子纷纷亦冈功。 -
10.《相和歌辞·苦哉行五首》 唐·戎昱
彼鼠侵我厨,纵狸授粱肉。
鼠虽为君却,狸食自须足。
冀雪大国耻,翻是大国辱。
膻腥逼绮罗,砖瓦杂珠玉。