-
101.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
102.《指南录后序》 宋·文天祥
德祐二年二月十九日,予除右丞相兼枢密使,都督诸路军马。
时北兵已迫修门外,战、守、迁皆不及施。
缙绅、大夫、士萃于左丞相府,莫知计所出。
会使辙交驰,北邀当国者相见,众谓予一行为可以纾祸。 -
103.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
104.《正仲见赠依韵和答》 宋·梅尧臣
平生好书诗,一意在抱椠。
既无鈌云剑,身世遭黮黭。
耻游公相门,甘自守恬淡。
妻孥每寒饥,内愧剧剜憯。 -
105.《依韵和永叔见寄》 宋·梅尧臣
春风约柳一片西,欲托鸟翼传音稽。
昨朝偶向东城去,草草又逢骢马蹄。
长髯御史威正峭,沙堤来坐气吐霓。
我乘小驷虽甚瘦,喜见骖驭犹解嘶。 -
106.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
107.《谏迎佛骨表》 唐·韩愈
臣某言:伏以佛者,夷狄之一法耳,自后汉时流入中国,上古未尝有也。
昔者黄帝在位百年,年百一十岁;少昊在位八十年,年百岁;颛顼在位七十九年,年九十八岁;帝喾在位七十年,年百五岁;帝尧在位九十八年,年百一十八岁;帝舜及禹,年皆百岁。
此时天下太平,百姓安乐寿考,然而中国未有佛也。
其后殷汤亦年百岁,汤孙太戊在位七十五年,武丁在位五十九年,书史不言其年寿所极,推其年数,盖亦俱不减百岁。 -
108.《送艾太仆六十韵(太仆以乙科为郎,论江陵起》 明·汤显祖
世阀高临汝,衣冠起岳州。
精灵华盖晓,气脉洞庭秋。
江汉称才子,潇湘托好逑。
儒林苍玉满,郎署白云悠。 -
109.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人絶,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。 -
110.《胡笳十八拍》 魏晋·蔡琰
我生之初尚无为,我生之后汉祚衰。
天不仁兮降乱离,地不仁兮使我逢此时。
干戈日寻兮道路危,民卒流亡兮共哀悲。
烟尘蔽野兮胡虏盛,志意乖兮节义亏。 -
111.《幽愤诗》 两汉·嵇康
嗟余薄祜。
少遭不造。
哀茕靡识。
越在襁緥。 -
112.《德佑二年岁旦》 宋·郑思肖
有怀长不释,一语一酸辛。
此地暂胡马,终身只宋民。
读书成底事,报国是何人。
耻见干戈里,荒城梅又春。 -
113.《入东经诸暨县下浙江作诗》 南北朝·何逊
疲身不自量。
温腹无恒拟。
未能守封植。
何能固廉耻。 -
114.《临江仙·乞觅残馀真活计》 元·马钰
乞觅残馀真活计,无羞无耻无荣。
舍身岂是喂饥鹰。
亦非为虎食,不著假身形。
万种尘劳齐放下,自然神气灵灵。
心猿意马两停停。
无缘沉苦海,有分看蓬瀛。 -
115.《满庭芳·般般识破》 元·马钰
般般识破,物物难惑。
自然安魂定魄。
视听如聋如瞽,绝尽声色。
身心逍遥自在,没家缘、恩爱系勒。 -
116.《次黄侍讲赠陈性初诗韵》 明·宋濂
忆昔游虎林,年壮已非冠。
旅食叹酸辛,敢望诸侯传。
捉衿肘已露,纳履踵成穿。
甘从原思贫,耻学毛遂荐。 -
117.《拟古》 宋·沈与求
日月双高悬,朝昏自升沉。
有如转辘轳,引絙环相寻。
而我生其间,所阅几古今。
尔来三十年,又作裘氏吟。 -
118.《读白耷山人诗》 清·查慎行
人谓狂生本不狂,漆身吞炭事何常?
乱余宾客搜亡命,赦后英雄耻故乡。
宝剑尘封三尺水,麻鞵寒踏九州霜。
随身一掬澜翻泪,不哭穷途哭战场。 -
119.《为沪学会撰文野婚姻新戏册既竟系之以诗》 近代·弘一
床第之么健得耻,为气任侠有厅女。
鼠子胆裂国魂号,断头台上血花紫。
东邻有儿背佝偻,西邻有女犹含羞。 -
120.《亡命彭泽》 近代·熊亨瀚
忧国耻为睁眼瞎,挺身甘上断头台。
一舟风雨寻常事,曾自枪林闯阵来。