-
201.《和田伯清见寄》 宋·吴芾
可叹人生有限身,终朝长是困嚣尘。
向来每愧为人役,今日方能保我真。
幸有一丘堪避俗,何妨百岁作閒人。
更烦妙句相褒借,顿觉柴门暖似春。 -
202.《和林大任劝耕》 宋·吴芾
壮哉溢目还盈耳,千骑出城歌吹起。
野人一睹快争先,奔走欢呼几折趾。
往年戎马偶出郊,田间弥望皆荒茅。
使君笃意劝农课,尽使惰游如所教。 -
203.《题碧云亭》 宋·吴芾
累土创新亭,本拟还旧观。
或言旧亭庳,视此才及半。
我方安朴拙,岂敢事轮奂。
言念梦幻身,终日困几案。 -
204.《癸巳岁邑中大歉三七侄捐金散谷以济艰食因成》 宋·吴芾
吾家谓侄非常儿,自幼读书尝下帷。
平居事母尽孝道,力供子职曾无违。
辛勤农亩三十载,顿立门户成家肥。
耻同流俗事骄吝,好贤乐业常怡怡。 -
205.《渡钱塘江》 宋·吴芾
万顷烟波一叶轻,风来枕上觉凉生。
我行触热浑无奈,却喜身心得顿清。 -
206.《刘侍郎见和再用韵》 宋·王之望
大方广佛三身具,境号华严普贤住,三千净土毛孔吞,百亿化身尘刹赴。
底事眉山迹偏显,端由象法时将暮。
三乘不起正信心,一线顿开方便路。 -
207.《赠范觉民》 宋·王之望
范子廓庙器,至宝非凡璞。
胸怀吞云梦,豪气低华岳。
昔在童稚时,树立已卓卓。
曳裾桥门内,崭然见头角。 -
208.《次制帅所和前韵》 宋·王之望
圣主忧勤躬万务,英豪宁许山林住。
弓旌号召士无留,竹帛功名公所赴。
天表对扬咨见晚,坤维镇抚歌来暮。
雪山增生绝纷埃,蜀道非难履平路。 -
209.《卫公堂二首》 宋·曾协
寥寥相望两邦君,冰雪襟怀锦绣文。
身见共夸新令尹,名高犹榜故将军。
神交顿觉千年近,心远初无一间分。
只有玄谈探佛海,坐倾端复掩前闻。 -
210.《陈天成诗多和东坡韵兹因寄喜雨诗走笔谢之》 宋·楼钥
一春垂垂困多雨,虽曰如膏反成苦。
自知潦后必成旱,果见晴天雨黄土。
连旬不雨已叹嗟,涤涤山川云不吐。
未闻鹁鸠鸣屋角,但有蚊蝇争振羽。 -
211.《寄管叔仪通判并同官》 宋·楼钥
执别僧房日未斜,别离愁绪满天涯。
清宵已落柔桑叶,小雨顿开荞麦花。
醉里不知身是客,酒阑无奈客思家。
凭谁寄语三夫子,归路还须好句夸。 -
212.《次韵在伯送行》 宋·赵蕃
白石何凿凿,白鸟可鹤鹤。
吾行甚悠悠,物境自廓廊。
缅思友生良,顿使怀抱恶。
别辞固丁宁,醒矣转寂寞。 -
213.《比作诗从成父索不老泉并简子进昆仲今日成父》 宋·赵蕃
闲居顾合亲杯勺,醉后无人怪疎略。
所嗟故旧不可同,往往茅斋成独酌。
儿曹痴疾故我问,问我嗜此有何乐。
那知是乡疆场宽。 -
214.《王宗卿答春堂》 宋·叶适
春以喻母慈,慈深春不如。
儿欲答母恩,恩重答无余。
华堂顿有云岭隔,梦里分明与亲剧。
阿连进奉新批敕,翠裘黄简缘兄得。 -
215.《对月与念六弟谈化作》 宋·汪莘
新月长眉清,娟娟照茅舍。
坐有我弟俱,因得穷造化。
初叹此个月,涵浙复涵灞。
终忆此个月,古夜复今夜。 -
216.《诸丈和野园之时乃复次韵》 宋·曹彦约
骧首弥年闭六关,倦飞今日偏千山。
也知心醉非从事,顿觉身轻有大还。
酒债人生频检点,宦情山色正孱颜。
不须作恶悲儿女,更放羁人到席间。 -
217.《泸水清》 宋·程公许
泸水清,泸水之清如镜平。
蜀江西来流沄沄,内江胥命如逡巡。
两江合处耸百雉,表里益梓巴夔分,如户有限齿有唇。 -
218.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
219.《书怀》 宋·苏泂
出门莽莽无所适,青草门前少行客。
读书妄意学周孔,行年三十头雪白。
朝廷伏闻治清静,贱子何忧官得失。
平生志气渺江海,前日诗名漫梁益。 -
220.《日铸岭下狂歌行》 宋·苏泂
我生天地不如意,甚欲飘然去人世。
却思一死胡足悲,死而不乐胡死为。
又思天地之间固有足乐者,安得庄周之鹏穆王马。
有时骑气或御风,天上天中更天下。