-
241.《悼竹》 明·李东阳
园南旧植千竿绿,高者如墙大如屋。
风狂雨急墙屋翻,干折丛低共倾覆。
忽惊舞罢鸿门会,怒斗纷纷碎苍玉。
复似骊山坠石余,数百书生葬坑谷。 -
242.《文敬坠马用予韵见遗再和一首》 明·李东阳
我马西行东客归,归心落日争分飞。
长安城中一掌地,颠倒鞭鞚随裳衣。
君时别向中书宅,两日吾门断双屐。
宁知此厄忽相遭,怪事惊从武昌得。 -
243.《送廖婿林伯鲁东归南寺席中因举送王长乐诗伯》 宋·陈淳
良夜禅房款一游,义心相与重山丘。
少陪文字赓酬乐,顿释胸怀鄙隐忧。
我愧反身无寸得,君方努力勇前求。
悬知日有新新益,还肯双鱼远寄不。 -
244.《延平得雪》 宋·陈宓
连年疾疠缘何事,只为天时太暖生。
今日六花初献瑞,定知田里顿身轻。 -
245.《杖锡虎》 宋·戴表元
杖锡山中深,与世绝往学。
从来称是仙圣窟,虎暴不得奸其间。
今年山神大失职,虎来山前搏人食。
传闻此义我亦怪,历问更为居者惜。 -
246.《余博士家猫相乳歌》 宋·戴表元
上饶余宗钟鼎家,孙枝十世犹清华。
南昌博士最贤者,膝下烨烨开绯牙。
我行其庭值供顿,食指半千声不哗。
女帨男鞶况修谨,冠立童趋知等差。 -
247.《花翁将归婺女因为江西游有长篇留别社中次韵》 宋·杜范
旷士隘宇宙,孰为君家山。
逸兴渺湖海,熟遣君意还。
胡然动行色,便欲和惨颜。
新篇写襟素,和章就词班。 -
248.《赠江东李提学》 宋·方回
小难和气如三春,大难色莹清无尘。
小难作诗到对处,大难更自髯绝伦。
天怜今年穷已极,稍慰蒹葭霜露身。
恶风剧雪走千里,一识顿有两玉人。 -
249.《日长至寓杭》 宋·方回
閒身不想入鵷行,家近何分客与乡。
所喜今年年最稔,又逢此日日初长。
云容顿改不为雨,雪意尚悭仍作霜。
岂意老翁开八袠,朋来聊与共清觞。 -
250.《武林感旧又二首》 宋·方回
钱塘多少少年人,孰识回头迹已陈。
绿草地元无绿草,红尘天更不红尘。
三茅观顶灯犹在,六部桥南塔顿新。
试问众生诗得意,袈裟底下自由身。 -
251.《道中书所见》 宋·葛绍体
湖塘隔岸碧相鲜,田舍寒炊晚顿烟。
塞路官军好身手,路中相唤卖鱼船。 -
252.《十月十日陪张丈奉高雅臣德器凌波亭小酌》 宋·李处权
漂流剧东南,所历过所闻。
始及庐陵郡,俯仰尤不尘。
朅来未敢忘,事贤友其仁。
翘翘萧与李,拔萃而多文。 -
253.《寄祖祕丞》 宋·李覯
我本山田人,好尚与众异,平生重交游,所得国无几。
昨者应茂才,西行觑朝美。
时当庆历初,选举宝多士。 -
254.《燕雀二首》 宋·李覯
绣户珠帘见最频,暖来寒去但安身。
翟公门下时飞入,全胜交情斗顿人。 -
255.《冯深居长余二十三岁赵东阁长余二十二岁周汶》 宋·释文珦
三老皆达人,虚受无蔕芥。
笔阵绝纵横,词源极澎湃。
丁时身屡蹇,志道心不懈。
放浪事物表,若曰宇宙隘。 -
256.《颂证道歌·证道歌》 宋·释印肃
不达如来圆顿制,丈六金身即我是。
离知名相更无知,日夜烧香空自礼。 -
257.《代徐思远谢张季万》 宋·王洋
淳风叹辽远,友道伤浇漓。
交情比一线,断续同轩縻。
仁惇既难事,义重亦不支。
寒谷少温律,衡门自寒扉。 -
258.《病起三首》 宋·杨公远
病起觉痴聋,徐行脚蹑空。
杖能供半力,药已奏全功。
整顿身仍健,优游道未穷。
呼儿涤泓颖,拂素貌渔翁。 -
259.《秋兴》 宋·张九成
秋意入茅屋,杖策登平原。
落日衔西山,一川顿明鲜。
萧萧江上竹,溜溜岩下泉。
我生本閒放,胡为此拘拳。
身世两相违,於今六十年。
勇退未为怯,锐进岂其贤。