-
101.《贺新郎 太白墓,和稚存韵》 清·黄景仁
何事催人老?是几处、残山剩水,闲凭闲吊。
此是青莲埋骨地,宅近谢家之脁。
总一样,文人宿草。
只为先生名在上,问青天,有句何能好?打一幅,思君稿。 -
102.《金缕曲·我亦飘零久》 清·顾贞观
我亦飘零久!十年来,深恩负尽,死生师友。
宿昔齐名非忝窃,只看杜陵穷瘦,曾不减,夜郎孱愁,薄命长辞知已别,问人生,到北凄凉否?千万恨,为兄剖。
兄生辛未吾丁丑,共些时,冰霜摧折,早衰薄柳。
词赋从今须少作,留取心魂相守。 -
103.《崇法寺》 宋·韩缜
外闻云际山,中有古招提。
新秋喜远览,锐意穷攀跻。
出郭值微雨,凉风晓萋萋。
陂陀越大岭,沙路净无泥。 -
104.《水调歌头 曹侯浩然,人品高秀,玉立而冠,》 金朝·蔡松年
在寒士右。
惜乎流离顿挫无以见于事业,身闲胜日,独对名酒,悠然得意,引满径醉。
醉中出豪爽语,往往冰雪逼人,翰墨淋漓,殆与海岳并驱争先。
虽其平生风味,可以想见,然流离顿挫之助,乃不为不多。 -
105.《又登碧云亭感怀三十首》 宋·吴芾
晚上危亭待月生,云头俄涌一轮明。
终朝汩没尘埃里,对此身心觉顿清。 -
106.《病眼》 宋·俞灏
三分春色二分过,检校花程已下坡。
近日顿然行乐少,今掉分外负春多。
闲身自在宋须禄,俗客相看只是魔。
四百病中偏病眼,禁烟酒禁却如何。 -
107.《服椒法歌》 宋·陈晔
青城山老人,服椒得妙诀。
年过九十余,貌不类期耋。
再拜而请之,忻然为我说。
蜀椒贰斤净,解盐六两洁。 -
108.《喜迁莺 题郝仙女庙壁 词品卷二》 元·王特起
汀洲苹满。
记翠笼采采,相将邻媛。
苍渚烟生,金支光烂,人在雾绡鲛馆。
小鬟顿成云散,罗袜凌波不见。 -
109.《水龙吟·闲人闲乐琴书味》 元·刘志渊
闲人闲乐琴书味。
行胡朗反货药囊符水。
顿然识破,沾名作解,蹉跎真计。
枯木岩前累。 -
110.《上升花 呜鹤余音卷五》 元·吴真人
紧锁心猿,悟光阴尘世,百年喘速。
下手顿修,元本真灵,此日要住行屋。
居家坑堑先须跳,将身己,使令孤宿。
静无触。 -
111.《西江月·得一金丹事毕》 元·王惟一
得一金丹事毕,休寻白虎青龙。
泥文执象理难通。
妙处非铅非汞。
温养身心不动,满怀和气春风。
顿然罔念又无功。
还藉黄婆提董。 -
112.《九湾》 明·钟惺
若非蹈今涂,昨日险亦足。
果然备层峻,蛇鬼犹踯躅。
两崖穷登顿,相对不去瞩。
稍焉历其巅,许身已平陆。 -
113.《亡命》 近代·熊亨瀚
蹈火归来又赴汤,只身亡命是家常。
⑤
东西南北路千里,父母妻儿天一方。
⑥
太息斯民犹困顿,驰驱我马未玄黄。
⑦
风尘小憩田夫舍,索得浓茶作胆尝。
⑧ -
114.《峨嵋道人拳歌》 明·唐顺之
浮屠善幻多技能,少林拳法世希有。
道人更自出新奇,乃是深山白猿授。
是日茅堂秋气高,霜薄风微静枯柳。
忽然竖发一顿足,崖石迸裂惊砂走。 -
115.《用东坡武昌寒溪韵三篇》 宋·朱槔
漫郎古邑埋蒿莱,五柳合抱何人栽。
浯溪未作天宝颂,爽气已压南昌梅。
苏公邓公先后到,一时玉立高嵬嵬。
扁舟载酒渡江水,千山软翠昏楼台。 -
116.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
117.《赠钱肃润》 清·魏耕
扶桑海水波,烛龙光景微。
蟾魄相沦惑,天地纷无禧。
苍梧狩不还,烈士志亦危。
喟然起西游,泛舟昆明池。 -
118.《木兰花慢 征南》 元·张弘范
混鱼龙人海,快一夕,起鲲鹏。
驾万里长风,高掀北海,直入南溟。
生平许身报国,等人闲、生死一毫轻。
落日旌旗万马,秋风鼓角连营。 -
119.《和范孙闲行溪西得梅数花韵》 宋·杜知仁
寒梅我故人,岁必以文会。
涴墨尚可覆,未知凡几醉。
晚乃得此诗,山灵以为最。
置身风月上,出语色香外。 -
120.《挽德润》 宋·方审权
力挽端平疏,追还元佑风。
只今只未正,自古直难容。
去国身如叶,忧时鬓易蓬。
转输烦计使,镇抚仗元戎。