-
141.《豆粥》 宋·苏轼
君不见滹沱流澌车折轴,公孙仓皇奉豆粥。
湿薪破灶自燎衣,饥寒顿解刘文叔。
又不见金谷敲冰草木春,帐下烹煎皆美人。
萍齑豆粥不传法,咄嗟而办石季伦。 -
142.《洗兵马》 唐·杜甫
中兴诸将收山东,捷书日报清昼同。
河广传闻一苇过,胡危命在破竹中。
祗残邺城不日得,独任朔方无限功。
京师皆骑汗血马,回纥喂肉葡萄宫。 -
143.《有感》 宋·王安石
忆昔与胡子,戏娱西城幽。
放斥仆与马,独身步田畴。
牛竖歌我旁,听之为久留。
一接田父语,叹之胜王侯。 -
144.《远游》 宋·陆游
远游行复岁华新,嬾学刘郎问大钧。
一点不蒙稽古力,十分合作卧云身。
苦寒与酒顿增价,小雨为梅先辟尘。
拟佩一壶江路去,花边醉堕白纶巾。 -
145.《幽兴》 宋·陆游
雨後梅花无复在,老来酒盏顿成疏。
身如海燕不逢社,家似瓜牛仅有庐。
短发垂肩嬾中散,深居谢客病相如。
从今何以消长日,剩种芭蕉学草书。 -
146.《游圜觉乾明祥符三院至暮》 宋·陆游
成都再见春事残,虽名闲官实不闲;门前车马闹如市,案上文檄高於山。
有时投罅辄径出,略似齐客偷秦关。
日斜仆夫已整驾,顾景欲驻愁嘲讪。
岂知今朝有此乐,放浪一笑开衰颜。 -
147.《别後寄季长》 宋·陆游
俗子俗到骨,一揖已溷人;不知此曹面,何处得许尘?我非作崖堑,汝自不可亲。
道途逢使君,令我生精神。
顿增江山丽,更觉风月新。
对床得晤语,倾倒夜达晨。 -
148.《舟中口占》 宋·陆游
养生妙理本平平,未可常谈笑老生。
业力顿消知学进,人情愈薄喜身轻。
鹤雏日长丹砂顶,岩溜时闻玉佩声。
最是扁舟暮归处,一川风月远相迎。 -
149.《道中病疡久不饮酒至鱼梁小酌因赋长句》 宋·陆游
我行蒲城道,小疾屏杯酌。
癣疥何足言,亦复妨作乐。
此身会当坏,百岁均电雹。
胡为过自惜,惫卧困鍼烙?未尝脍噞喁,况敢烹郭索。 -
150.《上元》 宋·陆游
细细香尘暗六街,鱼鳞浅碧暮云开。
新妆褰幕全身见,误马随车一笑回。
酒酽顿忘风力峭,夜长犹恨漏声催。
京华旧侣雕零尽,短鬓成丝心未灰。 -
151.《古寿人至闻五郎颇有老态作长句自遣》 宋·陆游
齿落发斑儿亦老,志衰力惰我宁悲?埋盆便可为池看,折竹何妨作马骑。
点诵内篇庄叟语,长歌半格白公诗。
此身未死须安顿,除却山村百不宜。 -
152.《病小愈喜晴》 宋·陆游
云边采药喜身轻,灯下观书觉眼明。
扰扰已空浮世事,依依还作苦吟声。
又为天地几年客,顿觉轩窗三日晴。
深媿山童怜寂寞,风炉传法煮芜菁。 -
153.《寄题儋耳东坡故居,尊贤堂太守谭景先所二首》 宋·杨万里
东坡无地顿危身,天赐黎山活逐臣。
万里鲸波隔希奭,千年桂酒吊灵均。
精忠塞得乾坤破,日月伴渠文字新。
秪个短檐高屋帽,青莲未是謪仙人。 -
154.《送别吴帅》 宋·杨万里
我公四海不数人,小烦江西作好春。
落霞秋水只似旧,如何入笔事事新?
即今诸公方衮衮,一老不应闲里顿。
政缘山水太殷懃,日夜叫阍乞此身。
二天去人忽觉远,两地起公端不免。
苍生未要怨东山,未必东山当此怨。 -
155.《休日清晓读书多稼亭》 宋·杨万里
携家守荆溪,匆匆已一暮。
官舍非不佳,怀抱长鲜怡。
若非僮仆病,定复儿女啼。
昔贫叹不饱,今愁岂缘饥。 -
156.《族人同诸友问疾二首》 宋·杨万里
老无星事可营为,政是长闲好病时。
两脚倦行赢得坐,一生欠睡顿还伊。
梦闻有客欣然起,儿道勤翁乃尔痴。
抵掌縰谈天亦笑,此身安否更曾知。 -
157.《戏题檐间蜘蛛》 宋·杨万里
屋角篱尖竹树阴,可怜用尽许机心。
凝身不动如无物,顿网轻摇试有禽。
丝贯日华明五色,戏随风舞忽千寻。
看渠经纬来还去,忘却摧隤立不禁。 -
158.《第一百八十四》 宋·文天祥
读书破万卷,许身一何愚。
赤骥顿长缨,健儿胜腐儒。 -
159.《哭中山公三十韵》 宋·宋祁
天欲鸣文铎,公先露上珍。
谈锋贯千载,文纬补三辰。
海浪扶鹏徙,雝朝簉鹭振。
盪邪初奏雅,闢路近还淳。 -
160.《送范希文》 宋·宋祁
日夕朋簪远,空成咄咄嗟。
危言犹在口,飞语已磨牙。
室救鸱鴞毁,庭喧獬豸邪。
青蒲空顿首,白简遂为瑕,