-
1.《开壁置窗命曰远轩》 宋·陈与义
钟妖鸣吾旁,杨獠舞吾侧。
东西俱有碍,群盗何时息。
丈夫堂堂躯,坐受世褊迫。
仙人千仞岗,下视笑予厄。 -
2.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
3.《题清胜轩》 宋·白玉蟾
满林幽竹夜来风,南极一点飞寒空。
玉炉异香绕琳宫,此间知有神仙翁。
清胜轩中颇幽绝,白须道士持檀笏。
眉毛掀起溪上云,眼光烁破峰头月。 -
4.《鹤》 宋·张栻
月底风前意味多,不妨伫立胜婆娑。
轩中君子知多少,遣汝乘轩看若何。 -
5.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
6.《道士周玄初鹤林行》 明·刘基
鹤林道士轩辕徒,以飙为轮雷为舆。
开山养鹤作骐骥,上下二仪周六虚。
雏成洗髓扶桑窟,缟练羽毛曈铁骨。
声飘碧落玉清扬,影拂太微云灭没。 -
7.《醉梦轩为钱公铉赋》 明·王佐
东吴钱高士,索赋醉梦诗。
十年不是不题句,我亦醉梦无醒时。
问君醉梦缘何事?君言不解其中意。
但知痛饮复高眠,即此悠悠是生计。 -
8.《病中玩月》 宋·释智圆
岁岁中秋夜,玩月泛平湖。
今为病所侵,伏枕此约辜。
辗转席蓐间,四体如松枯。
辛酸滋味加,闲况适兴徂。 -
9.《题东平张智卿梅轩尝以墨梅一幅自随》 宋·方回
大庾岭头江南北,生平走遍梅花国。
天下梅花诗最难,和靖居士占第一。
七十四翁诗万篇,一句梅花吟不得。
譬如江夏黄鹤楼,既有崔颢无李白。 -
10.《参议林郎中蓄乘轩君向来止有其一今日见之乃》 宋·喻良能
物情非耦不能久,并蒂芙蓉亦自变。
珍重鹤君新得配,故应清唳彻秋江。 -
11.《江上值雪效欧阳体限不以盐玉鹤鹭絮蝶飞舞之》 宋·苏轼
缩颈夜眠如冻龟,雪来惟有客先知。
江边晓起浩无际,树杪风多寒更吹。
青山有似少年子,一夕变尽沧浪髭。
方知阳气在流水,沙上盈尺江无澌。 -
12.《舞鹤赋》 南北朝·鲍照
散幽经以验物,伟胎化之仙禽。
钟浮旷之藻质,抱清迥之明心。
指蓬壶而翻翰,望昆阆而扬音。
澘日域以回骛,穷天步而高寻。 -
13.《题深上人松月轩》 明·楼琏
夜月明松顶,轩居不掩扉。
石泉沉湿翠,碧瓦弄晴晖。
林静猿初息,巢空鹤未归。
此中凝坐者,寒沁薜萝衣。 -
14.《玉京轩》 宋·黄庭坚
苍山其下白玉京,五城十二楼,郁仪结邻常杲杲。
紫云黄雾鏁玄关,雷驱不祥电挥扫。
上有千年来归之白鹤,下有万世不凋之瑶草。
野僧云卧对开轩,一鉢安巢若飞鸟。 -
15.《题临川宰徐伯章心远轩》 宋·曾几
徐侯心万里,身堕百里中。
政以诗礼庭,上有鹤发翁。
岂无敲榜喧,不入丘壑胸。
开轩寄远韵,几净窗玲珑。 -
16.《白鹤寺北轩围棋》 宋·文同
只园隐城角,开轩极幽邃。
日影转不到,居常抱秋气。
余兹度炎燠,一局忘万事。
扰扰门外人,谁知此中意。 -
17.《遥碧轩作呈使君少隐时欲赴召》 宋·陈与义
我本山中人,尺一唤起趋埃尘。
君为边城守,作意邀山入窗牖。
朝来爽气如有期,送我凭轩一杯酒。
丈夫已忍猿鹤羞,欲去且复斯须留。 -
18.《郡中每晨兴辄见群鹤东飞至暮又行列而返…所羡遂赋以诗》 唐·张九龄
云间有数鹤,抚翼意无违。
晓日东田去,烟霄北渚归。
欢呼良自适,罗列好相依。
远集长江静,高翔众鸟稀。
岂烦仙子驭,何畏野人机。
却念乘轩者,拘留不得飞。 -
19.《和马郎中画鹤赞》 唐·卢纶
高高华亭,有鹤在屏。
削玉点漆,乘轩姓丁。
暮云冥冥,双垂雪翎。
晨光炯炯,一直朱顶。
含音俨容,绝粒遗影。
君以为真,相期缑岭。 -
20.《代鹤》 唐·白居易
我本海上鹤,偶逢江南客。
感君一顾恩,同来洛阳陌。
洛阳寡族类,皎皎唯两翼。
貌是天与高,色非日浴白。