-
1.《陕府芮城县群贤凉轩诗》 宋·李寔
自昔闻南国,於今讼已微。
优哉贤墨绶,经始雅轩扉。
白日有余乐,清风知所归。
如何心已花,尚寄玉琴徽。 -
2.《过江萧山县驿东轩海棠已谢》 宋·陆游
星星两鬓怯年华,幽馆无人江月斜。
惆怅过江迟一夕,晓风吹尽海棠花。 -
3.《溆浦县邓梦授主簿惜日轩》 宋·曾几
羲和鞭白驹,秋日凄已短。
向来晒书地,欲作炙背暖。
邓侯开西轩,枣下歌纂纂。
前山隐半规,怅望支手版。 -
4.《十四日留题福昌县宇之车轩》 宋·邵雍
洛川秋入景尤佳,微雨初过径路斜。
水竹洞中藏县宇,烟岚坞里住人家。
霜馀红间千重叶,天外晴排数缕霞。
溪浅溪深清潋滟,峰高峰下碧查牙。 -
5.《壬戌中秋沿檄行县与龚实之同宿于琴泉轩》 宋·黄公度
摇落江城暮,招提访旧游。
泉声终夜雨,竹影一堂秋。
露湛衣裳冷,山空枕簟幽。
故人怜寂寞,抱被肯相投。 -
6.《题沅陵县治廊轩》 宋·赵蕃
昔我过此屋,四壁蔽莫窥。
屋外何所有,榛草连污池。
今我重来过,壁去檐竹垂。
榛草既除屏,洿池出涟漪。 -
7.《绿筠轩旧在於潜寂照寺今移立县治之东竹间凿》 宋·张镃
按图得此已欣然,胜趣何尝有变迁。
一把香茅千个玉,不妨邂逅揖苏仙。 -
8.《绿筠轩旧在於潜寂照寺今移立县治之东竹间凿》 宋·张镃
气韵非关竹有鱼,莫嫌清荫杂芙蕖。
官居不俗从何得,窗下风翻末尽书。 -
9.《仁寿县治新开小轩以琴中趣名之用趣字韵赋之》 宋·郭印
渊明识琴心,徽弦总不具。
兴发时抚弄,悠然得真趣。
杳然太古音,充满一切处。
吾今琴亦亡,至乐随所寓。 -
10.《美原县北轩》 宋·李复
渊明昔遯世,北窗朝脱巾。
清风一披拂,自谓义皇人。
冥冥孤鸿姿,真与浮云亲。
寂寞千载后,遐躅空遗尘。