-
201.《减字木兰花》 宋·蔡伸
船回沙尾。
几误红窗听鹊喜。
尺素空传。
转首相逢又隔年。
寒灯独守。
玉笋持杯宁复有。
秀水南州。
徒使幽人作梦游。 -
202.《陇头泉》 宋·张元干
少年时,壮怀谁与重论。
视文章、真成小技,要知吾道称尊。
奏公车、治安秘计,乐油幕、谈笑从军。
百镒黄金,一双白璧,坐看同辈上青云。 -
203.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
204.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
205.《水龙吟(荣南作)》 宋·陆游
樽前花底寻春处,堪叹心情全减。
一身萍寄,酒徒云散,佳人天远。
那更今年,瘴烟蛮雨,夜郎江畔。
漫倚楼横笛,临窗看镜,时挥涕、惊流转。 -
206.《沁园春(和伍子严避暑二首)》 宋·赵师侠
雨接梅霖,风祛槐暑,麦天已秋。
正榴燃红炬,枝头色艳,荷翻绿盖,池面香浮。
心景俱清,身名何有,且向忙中早转头。
尘劳事,枉朝思夕计,细虑深谋。 -
207.《满江红(和吴季永侍郎见寄)》 宋·吴潜
乍雨还晴,正轻暖轻寒帘幕。
时怅望、故人烟水,鹭翻鸥落。
老去可堪离恨结,新来转觉吟情薄。
况等闲、客里送年华,成挥霍。 -
208.《霜天晓角(和韩南涧采石蛾眉亭)》 宋·王奕
天无四壁。
底用量江尺五代樊若水为太祖量江于此。
徒把乾坤分裂,谁与帝、扶民厄。
几年樊圃缺。
耳风腔转笛三十年前,江南笛声有哭襄阳调。
此日双蛾空蹙,依然也,暮山碧。 -
209.《霜天晓角(和韩南涧采石蛾眉亭)》 宋·王奕
天无四壁。
底用量江尺五代樊若水为太祖量江于此。
徒把乾坤分裂,谁与帝、扶民厄。
几年樊圃缺。
耳风腔转笛三十年前,江南笛声有哭襄阳调。
此日双蛾空蹙,依然也,暮山碧。 -
210.《朝中措(代宋仲温上德操)》 宋·吴儆
文章声价擅南州。
人物更风流。
岂久徒劳州县,看看催上瀛洲。
朱颜绿鬓,画堂标王疑误,宝带垂镠。 -
211.《好事近·夏日史遽庵先生招饮即用先生喜余归自吴阊过访原韵》 清·陈维崧
分手柳花天,雪向晴窗飘落。
转眼葵肌初绣,又红欹栏角。
别来世事一番新,只吾徒犹昨。
话到英雄失路,忽凉风索索。 -
212.《陈涉世家》 两汉·司马迁
陈胜者,阳城人也,字涉。
吴广者,阳夏人也,字叔。
陈涉少时,尝与人佣耕,辍耕之垄上,怅恨久之,曰:“苟富贵,无相忘。
”佣者笑而应曰:“若为佣耕,何富贵也?”陈涉太息曰:“嗟乎!燕雀安知鸿鹄之志哉!”二世元年七月,发闾左适戍渔阳九百人,屯大泽乡。 -
213.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
214.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
215.《咏槐》 明·冯清
行台阶下原植三槐,故巡抚张纪常正德壬申正月剪伐其一,寸干无存。
闰五月初十日,予适抚临。
越旬日,前槐茁复出土,月转盛茂,再月余,而柯肄乔耸叶蔽云飞凌空之势,勃然莫遏。
噫!槐一物也,厚积昌发乃尔。 -
216.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
217.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
218.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
219.《为徐敬业讨武曌檄/代李敬业讨武曌檄》 唐·骆宾王
伪临朝武氏者,性非和顺,地实寒微。
昔充太宗下陈,曾以更衣入侍。
洎乎晚节,秽乱春宫。
潜隐先帝之私,阴图后房之嬖。 -
220.《秦妇吟》 唐·韦庄
中和癸卯春三月,洛阳城外花如雪。
东西南北路人绝,绿杨悄悄香尘灭。
路旁忽见如花人,独向绿杨阴下歇。
凤侧鸾欹鬓脚斜,红攒黛敛眉心折。