-
241.《咏雪》 南北朝·吴均
微风摇庭树,细雪下帘隙。
萦空如雾转,凝阶似花积。
不见杨柳春,徒见桂枝白。
零泪无人道,相思空何益。 -
242.《答胡光大》 明·解缙
去年雪中寄我辞,一读一回心转悲。
结交谁似金兰契,举世纷纷桃李姿。
我观百岁须臾尔,人在乾坤犹酿器。
清醲糟粕总成空,四海滔滔岂知醉。 -
243.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
244.《杂诗》 清·乾隆
水至清无鱼,人至察无徒,无鱼非水德,无徒势云孤。
鱼岂离于水,潜渊转江湖,人岂离于世,适将他有图。
知一贵知二,通变乃达常,不逆复不亿,抑亦先觉良。
吹芋三百人,隐笑齐宣王。 -
245.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。 -
246.《和陶怀古田舍》 明·陈宪章
君子固有忧,不在贱与贫。
农事久不归,道路竟徒勤。
青阳动芳草,白日悲行人。
沮溺去千载,相知恒若新。 -
247.《秦淮斗草篇》 明·吴兆
乐游苑内花初开,结绮楼前春早来。
春色染山还染水,春光衔柳又衔梅。
此时芳草萋萋长,秦淮女儿多闲想。
闲想玉闺间,罗衣正试单。 -
248.《孔雀东南飞》 两汉·汉无名氏
序曰:汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母
所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦 -
249.《次韵何子楚食樱桃》 宋·沈与求
轻衫骏马飞弹丸,上林花开纷绣团。
御廚赐笋未解箨,山樱亦复登金盘。
宗庙荐新勤玉路,凡果纷纷不论数。
风清日美雨丝收,朱实烘春燃绿树。 -
250.《天魔舞》 明·瞿佑
承平日久寰宇泰,选伎徵歌皆绝代。
教坊不进胡旋女,内廷自试天魔队。
天魔队子呈新番,似佛非佛蛮非蛮。
司徒初传秘密法,世外有乐超人间。 -
251.《乙丑除夕追往愤五百字》 明·李梦阳
忆昔蕤宾初,皇疾辍临仗。
维日白气亘,黑风复排踢。
俄传天柱折,忽若慈母丧。
帝本尧舜姿,末履转清伉。 -
252.《送朱元晦游湘中》 宋·黄铢
有美人兮,蹇何为兮中洲。
鸣玉佩兮,冠云章而远游。
浮沅湘而西蹠兮,因返睇兮层丘。
繄发轫之指期兮,歌予怀以送之。 -
253.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
254.《读车千秋传》 宋·余靖
汉武好迂诞,江充专险贼。
引对大台宫,君臣自相得。
世乱谗人胜,奸谋多造饰。
元良天下本,掘蛊遭荧惑。 -
255.《赋古碑》 宋·黄庶
古寺得断碣,偃卧败壁阴。
莓苔入破字,欲读不易寻。
姓字驳难辨,展转风雨侵。
尘穴夏蛙宿,草盛秋虫吟。 -
256.《在杭日作》 宋·吴涛
时乖事转拙,端居徒含情。
不似阶前草,春来随意生。 -
257.《三月三日期黄许二山人游览不至因寄》 明·张羽
曜灵无停机,四序互相更。
唯有暮春节,在昔重其名。
姬旦城洛邑,多士方来并。
羽觞随流波,逸语存遗声。 -
258.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
259.《效杜甫七歌在长洲县作》 清·余怀
有客有客字船子,平生赤脚踏海水。
身经战斗少睡眠,功名富贵徒为尔。
自比稷契何其愚,非薄汤武良有以。
呜呼一歌兮歌激昂,日月惨淡无晶光。 -
260.《莲谷对月》 唐·王易
山空寂无言,流泉间琴筑。
伊谁惬素心,推此一轮玉。
小坐石如冰,一雨树初沐。
清光万古新,为乐此肖独。