-
261.《蓬莱旅舍作》 当代·启功
其五:尽瘁出祁山,亦寓自全计。
后主抑其丧,足见疑与忌。
狼顾司马懿,魏文屡相庇。
方诩知舜禹,转瞬食其弊。 -
262.《燕京杂诗》 近代·宁调元
阴雨淫淫鬼昼行,南风吹鬓悯馀生。
韩非发愤书徒著,毛遂历阶意未平。
不净尘恨多懊恼,转疑恩怨太分明。
当年情意消难尽,凭仗青蝇身后名。 -
263.《行路难·行路难》 元·张宪
行路难,前有黄河之水,后有太行之山。
车声宛转羊肠坂,马足蹭蹬人头关。
白日叫虎豹,腥风啼狗犴,拔剑四顾使我摧心肝。
东归既无家,西去何时还?行路难,重咨嗟。 -
264.《沔阳秩满北上汉水舟中感旧书怀却寄污郡诸寮》 明·李濂
我本山海姿,躬耕嵩少阳。
八岁学籀篆,十岁《急就章》。
孺小不知难,欲升钟索堂。
波磔竟无成,临池心内伤。 -
265.《悲昔游》 宋·陈辅
昔吟梁父思泰山,又歌牛角悲其寒。
鲍徐英魄今何在,岭云关月何漫漫。
少强眼为伤时切,老大昏花心易急。
石岩题墨几秋风,人世功名杳无迹。 -
266.《峡山古调》 宋·杜曾
滥觞岷山侧,朝宗盖自然。
沸沸出幽窦,滔滔成巨川。
深流疑彻地,远势欲浮天。
万石攒若斗,一流泻如悬。 -
267.《耳耳》 宋·柯芝
耳耳非佳语,陆陆难为颜。
我生胡不淑,多戚长鲜欢。
摇落复已绿,春风满江干。
最灵起予兴,欲言骨肉酸。 -
268.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
269.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
270.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
271.《和史经》 宋·孙邦
渊明遇佳趣,欲辩每忘言。
道安对胜士,高论矜弥天。
斯人已往不可得,悠悠俗驾徒争先。
梦尸梦秽了不悟,甯论掷足与裸颠。 -
272.《輓谢叠山》 宋·汤雷奋
向老逢危乱,投军复欲东。
九迁徒有命,一战不成功。
楚狂言犹在,韩雠事已空。
风尘长苍莽,身世转飘蓬。 -
273.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
274.《泛照湖游天章二首》 宋·吴奎
愁霖不肯已,阴结弥二旬。
吾游欲及时,秉烛出城门。
泛泛一画舫,密坐环亲宾。
爽气忽侵袂,重云稍逡巡。 -
275.《游云门寺留题灵运上人房》 宋·吴奎
云门入云深,树密山转幽。
谿亭脩竹里,激激玉泉流,仁智所遐想,古今为胜游。
我乘休沐至,穷览殊难周。 -
276.《送要公似有这宰古田》 宋·五迈
孤士脱选阶,如出百丈堑。
举员必及格,桂籍始一占。
宰邑非不荣,吏尘岂宜厌。
平生学爱心,小试乃可验。 -
277.《舣舟大藤峡口武陵使至忽奉福唐珍牍附以古风》 宋·许翰
避兵穷岭海,我岂文休孙。
慨彼鸣凤郊,化为逐鹿原。
北吹战尘腥,南接瘴雾昏。
森然一彗孛,敢近六龙暾。 -
278.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
279.《游虎丘》 宋·杨颐
尽日凭高步台阁,意气飘然摆羁缚。
灵踪绝迹万千状,群玉排青插寥廓。
点头巨石势欲动,突立试剑峭如削。
剑池在岭不惮浚,造化神工巧镌凿。 -
280.《雁山章君以江山无尽图求诗》 宋·赵汝绩
写此何人云梦胸,色尘真幻等成空。
看君一轴画图上,在我半生行记中。
剡水回舟乘夜雪,楚江燃烛听秋风。
转蓬踪迹徒劳耳,心愧雁山头白翁。