-
1.《旦携谢山人至愚池》 唐·柳宗元
新沐换轻帻,晓池风露清。
自谐尘外意,况与幽人行。
霞散众山迥,天高数雁鸣。
机心付当路,聊适羲皇情。 -
2.《画山水图答大愚》 唐·荆浩
恣意纵横扫,峰峦次第成。
笔尖寒树瘦,墨淡野云轻。
岩石喷泉窄,山根到水平。
禅房时一展,兼称苦空情。 -
3.《湖北有茅斋湖西有松岛轻棹往返颇谐素心因成四韵》 唐·方干
湖北湖西往复还,朝昏只处自由间。
暑天移榻就深竹,月夜乘舟归浅山。
绕砌紫鳞欹枕钓,垂檐野果隔窗攀。
古贤暮齿方如此,多笑愚儒鬓未斑。 -
4.《江城子·五陵衣马恣轻肥》 元·赵雍
五陵衣马恣轻肥。
竞新奇。
亦何为。
混处贤愚,谁与辨雄雌。 -
5.《江城子·五陵衣马恣轻肥》 元·赵雍
五陵衣马恣轻肥。
竞新奇。
亦何为。
混处贤愚,谁与辨雄雌。 -
6.《题吴若愚一经堂》 宋·刘子翚
老矣惟书爱未消,喜闻新塾出尘嚣。
轩窗近水来无厌,弦诵因风听忽遥。
游艺定知轻拾芥,正心端欲似耘苗。
一经教子诚为乐,家世从今未寂寥。 -
7.《又次蒋甥仲愚韵》 宋·楼钥
山色空濛雪更奇,满空击碎吠琉璃。
寒侵茅屋春无寐,冻合梅花夜不知。
泛泛轻舟胜路滑,洋洋流水乐人饥。
兴来但觉酒肠阔,江海安能实漏卮。 -
8.《久客倦游归憩僧坊有怀蓬居梵竺卿寂光常不轻》 宋·杨冠卿
志士长肮脏,曲钩封公侯。
得丧亦何有,贤愚同一丘。
日月如跳丸,少年今白头。
胡为浪自苦,九折不停辀。
庞眉碧眼禅,一笑万事休。
辽鹤我言归,君其来与游。 -
9.《代书寄周愚卿二首》 宋·赵蕃
穷冈冈上欧阳子,荷屋屋中常不轻。
邂逅论诗傥相及,为言即日鬓霜生。 -
10.《题愚斋》 宋·杨时
结庐依林丘,回峰争盘纡。
下阚清池渊,凭轩数游鱼。
飞阁出云表,浮烟袭簪裾。
中有傲世士,脱略自谓愚。 -
11.《相和歌辞·门有车马客行》 唐·虞世南
财雄重交结,戚里擅豪华。
曲台临上路,高门抵狭斜。
赭汗千金马,绣毂五香车。
白鹤随飞盖,朱鹭入鸣笳。 -
12.《杂曲歌辞·行路难五首》 唐·贯休
不会当时作天地,刚有多般愚与智。
到头还用真宰心,何如上下皆清气。
大道冥冥不知处,那堪顿得羲和辔。 -
13.《景龙二年余自门下平章事削阶授江州员外司马…途中言志》 唐·崔湜
余本燕赵人,秉心愚且直。
群籍备所见,孤贞每自饬。
徇禄期代耕,受任亦量力。
幸逢休明时,朝野两荐推。 -
14.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
15.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
16.《梁甫吟》 唐·李白
长啸梁甫吟,何时见阳春?
君不见,朝歌屠叟辞棘津,八十西来钓渭滨。
宁羞白发照清水,逢时壮气思经纶。
广张三千六百钓,风期暗与文王亲。 -
17.《南陵别儿童入京》 唐·李白
白酒新熟山中归,黄鸡啄黍秋正肥。
呼童烹鸡酌白酒,儿女嬉笑牵人衣。
高歌取醉欲自慰,起舞落日争光辉。
游说万乘苦不早,著鞭跨马涉远道。
会稽愚妇轻买臣,余亦辞家西入秦。
仰天大笑出门去,我辈岂是蓬蒿人。 -
18.《酬张卿夜宿南陵见赠》 唐·李白
月出鲁城东,明如天上雪。
鲁女惊莎鸡,鸣机应秋节。
当君相思夜,火落金风高。
河汉挂户牖,欲济无轻舠. -
19.《献薛仆射》 唐·秦系
由来那敢议轻肥,散发行歌自采薇。
逋客未能忘野兴,辟书翻遣脱荷衣。
家中匹妇空相笑,池上群鸥尽欲飞。
更乞大贤容小隐,益看愚谷有光辉。 -
20.《献薛仆射》 唐·秦系
由来那敢议轻肥,散发行歌自采薇。
逋客未能忘野兴,辟书翻遣脱荷衣。
家中匹妇空相笑,池上群鸥尽欲飞。
更乞大贤容小隐,益看愚谷有光辉。